کاربرد شاخص انحراف کل در مطالعات سالمندی

از انجایی که تحقیق بر نمونه های سالمندان و ثبت داده های مربوطه  نیازمند دقت بیشتری است، محاسبه خطای اندازه گیری از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف معرفی فرمولی ساده جهت محاسبه شاخص انحراف کل، تفسیر آن و ترغیب پژوهشگران در استفاده از این شاخص به عنوان ابزاری مناسب جهت تعیین پایایی در مطالعات روانسنجی می باشد.

در یک مطالعه مقطعی ، پس از انتخاب 105 نفر از سالمندان شهر تهران به صورت دسترس در سال 1398، پرسشنامه SF-36 برای انها در فاصله زمانی دو هفته تکمیل گردید. مقادیرICC و شاخص انحراف کل برای زیر مقیاسهای پرسشنامه محاسبه گردیده و با هم مقایسه شدند.

نتایج نشان داد که کمترین مقدار شاخص انحراف کل مربوط به زیر مقیاس "عملکرد جسمی" و بیشترین مقدار مربوط به زیر مقیاس " مشکلات روحی " می باشد. به صورت دقیق تر می توان گفت: با احتمال 95% ، ماکزیمم خطای اندازه گیری در زیر مقیاسهای "عملکرد جسمی" و " مشکلات روحی " به ترتیب برابر با 22 و 34 (از صد واحد) بدست امدند.

از آن جایی که شاخص ICC نمی تواند مشخص کند که چقدر از اختلاف در زیر مقیاسها مربوط به خطای اندازه گیری است و همچنین با توجه به تفسیر ساده شاخص انحراف کل، پیشنهاد می شود که پژوهشگران شاخص انحراف کل را در مطالعات پایایی گزارش نمایند.