بررسی توزیع ماستوسیتهای رحمی در زمان لانه گزینی پس از سوپراوولاسیون تخمدانی در موش آزمایشگاهی نژاد balb/c

شواهد کلینیکی نشان داده که پذیرش جنین توسط رحم از طریق پنجره لانه گزینی است که در فاز میدلوتیال باز می شود. درهمین زمان قطبیت اندومتریوم، تشکیل پنیوپودیاها بر سطوح راسی سلولهای اندومتریومی و همچنین دسیدوایی شدن استرومای رحمی روی می دهد. در تحقیق حاضر به منظور توصیف مارکر مخصوصی جهت ارزیابی پذیرش استرومای رحمی، توزیع ماست سل های رحمی پس از سوپراوولاسیون تخمدانی بررسی شد. هدف دیگر این پژوهش، بررسی توزیع ماست سل های استرومایی در دوره قبل از لانه گزینی و لانه گزینی پس از سوپراوولاسیون تخمدانی با استفاده از hMG و hCG می باشد.
حیوانات آزمایشگاهی بر اساس دستورالعمل نگهداری و استفاده از آنها در مرکز حیوانخانه دانشگاه علوم پزشکی کردستان نگهداری شدند. تعداد 28 سر موش ماده نژاد balb/c با سن 10 6 هفته در شرایط 12 ساعت تاریکی و 12 ساعت روشنایی نگهداری و به صورت اتفاقی به گروه های آ‍زمایش و کنترل تقسیم شدند. موشهای گروه کنترل حاملگی کاذب داشتند. در گروه های آزمایش با تزریق داخل صفاقی hMG 10 Iuو 46 ساعت بعد با تزریق Hcg 10 Iu سوپراوولاسیون صورت گرفت و در غروب دومین تزریق، حاملگی کاذب همانند گروه کنترل انجام شد. در روزهای 3.5و 4.5پس از حاملگی کاذب با انجام جابجایی مهره های گردنی، موشها کشته شدند و از 3/1 میانی شاخ رحمی نمونه گیری جهت مطالعات میکروسکوپی نوری و الکترونی صورت گرفت. در مطالعات میکروسکوپی نوری، نمونه ها در فیکساتیوبوین فیکس و به صورت روتین پروسس داده شدند. از نمونه ها برشهایی با ضخامت 5 میکرومتر تهیه و پس از رنگ آمیزی تولوییدین بلو، تعداد ماست سل های گروه های کنترل و آ‍زمایش با استفاده از گراتیکول شمارش گردید و نتایج با استفاده از آزمون t-student مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مطالعات میکروسکوپی الکترونی هم نمونه های شاخ رحمی با استفاده از محلول باز فسفات و سپس با محلول با فرسدیم کاکودیلات 0.2مولار (PH=7.2)شستشو داده شد تا بقایای ترشحات موکوسی غدد رحمی برداشته شود. نمونه ها در گلوتارآلدیید 2.5 درصد در بافر کاکودیلات سدیم (PH=7.2)و سپس در تترواکسیداسمیوم 1% فیکس شد. آبگیری با استفاده از غلظتهای استن صورت گرفت و نمونه ها در رزین پلیمریزه شدند و در نهایت برشهای اولتراتین پس از رنگ آمیزی، با استفاده از دستگاه میکروسکوپ الکترونی انتقالی مورد مطالعه قرار گرفت.
مطالعات مورفومتریک نشان داد که تعداد ماستوسیتهای رحمی پس از سوپراوولاسیون در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی داری یافت. در گروه کنترل، ماست سلها بیشتر در لایه عضلانی و آدوانتیس رحم قرار داشتند؛ اما در گروه های آ‍زمایش، ماست سلها بیشتر در لایه عضلانی و لامینا پروپریا بودند. مطالعات فراساختاری نیز نشان داد که پس از سوپراوولاسیون بیشتر ماست سلها در فاز دگرانولاسیون هستند.
سوپراوولاسیون منجر به افزایش معنی دار ماست سلها در مرحله قبل از لانه گزینی و در طی لانه گزینی می شود. بیشتر این ماست سل ها در فاز دگرانولاسیون هستند. این پدیده ممکن است بر روی لانه گزینی اثر مهاری داشته باشد.