بررسی تعادل ایستا و پویا در دانش آموزان بسکتبالیست دارای سابقه آسیب مچ پا

هدف از پژوهش حاضر بررسی تعادل ایستا و پویا در دانش آموزان بسکتبالیست دارای سابقه آسیب مچ پا بود.

آزمودنی های این تحقیق، 36 نفر از دانش آموزان پسر بسکتبالیست مقطع ابتدایی بودند که به صورت هدفمند و به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها به دو گروه 18 نفره دارای آسیب مچ پا و گروه کنترل (بدون آسیب مچ پا) تقسیم شدند. برای اندازه گیری تعادل ایستا از تست لک لک و برای تعادل پویا از تست ستاره استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و روش آمار استنباطی (آزمون شاپیرو ویلک و آزمون تی مستقل) استفاده شد.

بین تعادل ایستای دانش آموزان بسکتبالیست و گروه کنترل، تفاوت معنی داری یافت شد (0/001=P)، اما بین تعادل پویای دانش آموزان بسکتبالیست دارای آسیب مچ پا و گروه کنترل، تفاوت معنی داری یافت نشد (0/0887=P).

بر اساس یافته های تحقیق، می توان نتیجه گرفت که آسیب های اندام تحتانی به خصوص صدمات مربوط به مچ پا می توانند بر کنترل پاسچر و میزان تعادل ایستای دانش آموزان بسکتبالیست تاثیرگذار باشند و باعث ناتوانی عملکردی شوند. همچنین پیشنهاد می شود مربیان در طول دوران ورزشی بسکتبالیست ها به طراحی تمرینات اختصاصی برای تقویت عضلات و لیگامان های مچ پا و به کارگیری تمرینات تعادلی ایستا بپردازند تا شاهد وقوع این نوع آسیب ها نباشیم.