مطالعه خودکار آئی دانشجویان سال آخر پرستاری دانشکده های پرستاری و مامائی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مورد آموزش ارتقاء سلامت به مددجویان

این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که با هدف تعیین میزان خودکار آیی دانشجویان سال آخر پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان در مورد آموزش ارتقاء سلامت به مددجویان انجام گرفته است. نمونه مورد پژوهش در این بررسی را تعداد 100 نفر از دانشجویان سال آخر پرستاری دانشکده های پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی گیلان تشکیل داده است که کل جامعه پژوهش را نیز در بر می گرفت. جهت دستیابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه اعتماد به خود در آموزش ارتقاء سلامت به مددجویان مشتمل بر سه بخش: مشخصات فردی، سیوالات مربوط به نظر دانشجویان در مورد آموزش ارتقاء سلامت و تجارب یادگیری و نیز سیوالات مربوط به خودکارآیی در آموزش ارتقاء سلامت در سه زمینه خطرات استعمال سیگار، تغذیه و فعالیت استفاده شده است. پس از تعیین خودکار آیی در سه زمینه آموزش خطرات استعمال سیگار، تغذیه و فعالیت، ارتباط بین متغیر خودکار آیی با مشخصات فردی نمونه ها شامل جنس، سن، وضعیت تاهل و اشتغال با استفاده از آزمونهای T تست و آنالیز واریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که نیمی از دانشجویان (50%) از خودکار آیی قوی در آموزش خطرات استعمال سیگار برخوردار بوده اند. همچنین اکثریت نمونه ها (53%) در زمینه آموزش تغذیه، خودکارایی ضعیف داشته و اکثریت آنان (63%) در زمینه آموزش انجام فعالیت خودکار آیی قوی داشته اند. همچنین نتایج نشان داد که ارتباط معنی دار آماری بین خودکارآیی در آموزش ارتقاء سلامت و مشخصات فردی ذکر شده وجود ندارد.