اثرات توام بتاپلاس و الیگوساکاریدهای پری بیوتیک بر عملکرد رشد، شاخص کبدی، پارامترهای خونی و کیفیت لاشه ماهی آزاد دریای خزر (Salmo caspius)

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پروبیوتیک تجاری بتاپلاس (Ultra BP) در ترکیب با پری بیوتیک های گالاکتوالیگوساکارید (GOS) یا ایزومالتوالیگوساکارید (IMO) در ماهی پار آزاد دریای خزر (Salmo caspius) بود. ماهی آزاد دریای خزر (07/0±5/8 گرم) براساس طرحی تصادفی و در قالب سه تیمار غذایی شامل: گروه شاهد، تیمار یک سین بیوتیک (1/0 درصد BP Ultra +2/0 درصد GOS) و تیمار دو سین بیوتیک (1/0 درصدUltra  BP + 2/0 درصد IMO) در نه تانک پلی اتیلن دایره ای 300 لیتری با سه تکرار در هر تیمار توزیع و به مدت هفت هفته تغذیه شدند. در پایان این آزمایش، عملکرد رشد و شاخص کبدی در هر دو تیمار سین بیوتیک نسبت به گروه شاهد بهبود معنی داری داشت (05/0p<)، درعین حال، روند این بهبود در تیمار یک سین بیوتیک بدون تفاوت معنی داری نسبت به تیمار دو سین بیوتیک مشهودتر بود (05/0p>). تعداد گلبولهای قرمز و سفید در دو تیمار سین بیوتیک به ترتیب بطور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش و افزایش یافت (05/0p<). مقادیر هموگلوبین، درصد هماتوکریت و متوسط هموگلوبین گلبول قرمز در تیمار یک سین بیوتیک نسبت به تیمار دو سین بیوتیک افزایش معنی داری نشان داد (05/0p<). بیشترین مقادیر معنی دار پروتئین و چربی خام لاشه به ترتیب در تیمار دو سین بیوتیک و تیمار یک سین بیوتیک مشاهده شد (05/0p<)، ماده خشک لاشه در تیمار یک سین بیوتیک نسبت به تیمار دو سین بیوتیک افزایش معنی داری یافت (05/0p<). کمترین خاکستر لاشه نیز در تیمار یک سین بیوتیک با تفاوت معنی داری نسبت به تیمار دو سین بیوتیک و گروه شاهد مشاهده شد (05/0p<). نتایج مطالعه حاضر مبین کارآیی قابل توجه تیمار دو سین بیوتیک بر افزایش پروتئین و کاهش چربی لاشه بود، هرچند تیمار یک سین بیوتیک تاثیر بهتری بر عملکرد رشد و شاخص های هماتولوژی ماهی آزاد دریای خزر داشته است.