تحلیل و بررسی تاثیر ایجاد اقامتگاه های بوم گردی ایران در توسعه نواحی روستایی در راستای توسعه پایدار منطقه ای
اقامتگاههای بوم گردی چند سالی است در روستاهای اطراف شهرهای بزرگ و دارای آثار تاریخی و طبیعی شکل گرفتند و سازمانهای متولی از آنها حمایت میکنند. از طرفی مشکلات شهرنشینی و فطرت طبیعت دوست آدمی، عاملی است تا اسباب توسعه روستایی از طریق گردشگری و خدمات آن را فراهم آورد. این پژوهش کاربردی با هدف ایجاد اقامتگاههای بومگردی و نقش آن بر توسعه سکونتگاههای روستایی در راستای توسعه پایدار منطقهای، با بهره گیری از اطلاعات، توصیفی-پیمایشی و از طریق مصاحبه با کارشناسان اقدام به شناسایی مولفه ها و معیارهای موثر نموده و سپس عوامل شناسایی شده در غالب پرسشنامه دلفی فازی در اختیار نمونه آماری که 384 نفر از ساکنان نواحی روستایی چهاراستان، استان مازندران (شمالی)، استان فارس (جنوبی)، ایلام (غربی) و خراسان جنوبی (شرقی) میباشند، بصورت تصادفی توزیع گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار spss در قالب روش تحلیلعاملی تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش از تقلیل 37 متغیر، بیان کننده 8 عامل استخراج شده بود که 90/79 درصد نشان از رضایتبخش بودن تحلیل عاملی و متغیرهای بررسی شده دارد، برایناساس عامل اشتغالزایی19/72درصد اثرگذاری اقامتگاه های بومگردی را تبیین میکند که شامل ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم، گسترش فرصتهای شغلی برای زنان و ایجاد فرصتهای شغلی جدید میباشد؛ عامل افزایش تولید و درآمد با واریانس32/17و عامل تقویت هویت محلی با واریانس96/13، بیشترین درصد و عوامل کالبدی-معماری با واریانس9/3 و اجتماعی-فرهنگی با واریانس38/1کمترین درصد اثرگذاری اقامتگاههای بوم گردی را بر توسعه نواحی روستایی مناطق مورد مطالعه را تبیین میکنند، همچنین آزمونTتک نمونهای، عامل چهارم (رونق بخش خدمات) با آماره 64/8و عامل اول (اشتغالزایی) با آماره51/7بیشترین نقش را در این زمینه داشتهاند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.