رضایت مندی دانشجویان مقطع کارشناسی فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز از ارزشیابی عملکرد بالینی با استفاده از سیاهه وارسی مبتنی بر بازخورد

اگرچه بخش عمده ارزشیابی دانشجویان رشته های پیراپزشکی و توانبخشی، ارزشیابی بالینی است، اما یافتن روش مناسب که مورد رضایت دانشجویان نیز باشد، همیشه چالش برانگیز بوده است. اغلب، اساتید بالینی بر اساس مشاهدات خود و به روش ذهنی ارزشیابی بالینی دانشجویان را انجام می دهند. ارزشیابی عملکرد بالینی براساس سیاهه وارسی  و ارایه بازخورد مناسب به دانشجویان، عاملی موثر در دستیابی به اهداف آموزشی است. هدف  از این مطالعه، بررسی میزان رضایت مندی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته فیزیوتراپی اهواز از روش ارزشیابی عملکرد بالینی با استفاده از سیاهه وارسی مبتنی بر بازخورد بود. در این مطالعه توصیفی-مقطعی 43 دانشجوی کارشناسی رشته فیزیوتراپی (سال سوم و چهارم) که در نیم سال دوم سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، شرکت داشتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه « سنجش رضایت مندی» پس از اتمام دوره کارآموزی جمع آوری شد. این پرسشنامه شامل 8 حیطه  و حداکثر نمره آن 95 بود. میانگین رضایت مندی دانشجویان فیزیوتراپی از سیاهه وارسی ارزشیابی12/20 ± 11/58 بود. میانگین نمره هر حیطه بر حسب درصدی از حداکثر نمره آن نشان داد که کمترین درصد مربوط به حیطه مناسب بودن (6/57 %) و بیشترین درصد مربوط به حیطه ارتقای مهارت ها (45/64 %) بود و در همه حیطه ها میانگین نمره بالاتر از 50 درصد بدست آمد. نتایج مطالعه نشان داد که  استفاده از سیاهه وارسی، جهت ارزشیابی عملکرد بالینی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته فیزیوتراپی اهواز همراه با رضایت نسبی است. این شیوه در بهبود ارزشیابی بالینی و ارتقای کیفیت آن می تواند بسیار موثر باشد.