پیش بینی اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی، رابطه والد - فرزندی و تاثیر آن بر آموزش الگوهای رفتاری دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده، رابطه والد- فرزندی و الگوهای رفتاری دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن در سال تحصیلی 98-1397 تشکیل دادند که در قالب طرح پژوهش همبستگی، تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای از بین آنان انتخاب شدند و مقیاس اهمال کاری تاکمن، مقیاس الگوهای ارتباطات خانواده کویرنر و فیتزپاتریک، مقیاس ارزیابی رابطه والد-فرزند فاین، مورلند، و اسچووبل و مقیاس الگوهای رفتاری فریدمن و روزنمن را تکمیل نمودند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که تنها 2 مولفه جهت گیری گفت و شنود و جهت گیری همنوایی از متغیر الگوهای ارتباطی با متغیر اهمال کاری همبستگی معنادار دارند. متغیر گفت و شنود با متغیر اهمال کاری همبستگی مثبت و معنادار دارد، به عبارت دیگر، با افزایش در این متغیر نمره اهمال کاری افزایش می یابد که حاکی از اهمال کاری پایین است، اما، برعکس، همبستگی متغیر جهت گیری همنوایی با اهمال کاری منفی و معنادار است که حاکی از اهمال کاری بالاست. بین متغیرهای رابطه والد- فرزندی و الگوهای رفتاری با اهمال کاری همبستگی معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری کلی حاکی از آن بود که اهمال کاری بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده قابل پیش بینی است.