نقش معنویت و سرمایه روان شناختی در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران شهر خرم آباد در سال 1395

فرسودگی شغلی نشان دهنده خستگی جسمی، روانی و هیجانی است که به دنبال مواجهه و درگیری طولانی مدت و مستقیم با محیط شغلی و مراجعه کنندگان به وجود می آید. این عارضه شیوع بالایی در بین مشاغل امدادرسان به ویژه پرستاران دارد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران شهر خرم آباد براساس معنویت و سرمایه روان شناختی انجام شد.

در پژوهش حاضر از روش همبستگی استفاده گردید و با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 150 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر خرم آباد در سال 1395 که سابقه خدمت بیشتر از پنج سال داشتند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های "فرسودگی شغلی مسلش (1981)"، "معنویت پارسیان و دونینگ (2009)" و "سرمایه روان شناختی لوتانز (2007)" استفاده گردید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS 23 و با استفاده از روش های آمار استنباطی شامل: ضریب همبستگی پیرسون (Pearson) و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

نتایج تحلیل همبستگی نشان دادند که فرسودگی شغلی، رابطه معکوس و معناداری با سرمایه روان شناختی و معنویت دارد. دو متغیر سرمایه روا ن شناختی و معنویت نیز با یکدیگر رابطه مستقیم و معناداری داشتند. نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن بودند که متغیرهای معنویت و سرمایه روان شناختی، توانایی پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران را دارند. از بین مولفه های معنویت، دو مولفه "خودآگاهی" و "اهمیت اعتقادات معنوی در زندگی" و از بین مولفه های سرمایه روان شناختی، مولفه های "امید" و "تاب آوری" بیشترین سهم را در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران داشتند.

با توجه به نتایج و اهمیت متغیرهای معنویت و سرمایه روان شناختی، از طریق تقویت معنویت و افزایش سرمایه روان شناختی می توان از فرسودگی شغلی پرستاران پیشگیری نمود.