نقش رابطه گرایی مشتری در ادراک منافع رابطه

پژوهش حاضر، پاسخ به این پرسش است که آیا مشتریان با سطوح مختلف رابطه گرایی، ادراک یکسانی از منافع رابطه دارند؟

پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و در زمره پژوهش های توصیفی قرار می گیرد. مشتریان خدمات، جامعه آماری این پژوهش بودند و اعضای نمونه، به روش غیراحتمالی و نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به کمک پرسش نامه الکترونیکی، از 543 نفر نظرسنجی به عمل آمد. روایی ابزارهای اندازه گیری، به سه روش روایی محتوا، هم گرا و واگرا تایید شد و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ، پایایی مرکب و میانگین واریانس تبیین شده، به اثبات رسید. مدل سازی به روش معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی در نرم افزار AMOS انجام گرفت و فرضیه های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس یک‎طرفه در نرم افزار SPSS آزمون شد. به منظور اطمینان از کفایت داده ها، برای انجام تحلیل عاملی، از شاخص کایزر میر الکین و آزمون بارتلت استفاده شد.

نتایج آزمون فرضیه ها به روش تحلیل واریانس یک طرفه، نشان داد که انواع چهارگانه منافع رابطه در سطوح مختلف رابطه گرایی مشتری یکسان نیست و تفاوت آنها از نظر آماری معنادار است. بر همین اساس، تفاوت مشتریان در ادراک منافع اعتماد در سطح معناداری 05/0 و در ادراک منافع اجتماعی، منافع رفتار خاص و منافع احترام در سطح معناداری 001/0 تایید شد.

همه مشتریان منافع رابطه را به طور یکسان درک نمی کنند. هرچه رابطه گرایی مشتری بیشتر باشد، منافع اعتماد، منافع اجتماعی، منافع رفتار خاص و منافع احترام ادراک شده از رابطه بیشتر خواهد بود.