تاثیر تمرینات چشم ساکن بر یادگیری حرکتی تیراندازان تپانچه

مقدمه:

چشم ساکن یک پیش بینی کننده کلیدی در اجرای کارامد تکالیف مهاری و هدف گیری می باشد. در پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات چشم ساکن بر بهبود عملکرد تیراندازان تپانچه مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش ها:

 این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده بود. از بین 60 زن و مرد تیرانداز شرکت کننده در رشته تپانچه ده متر حاضر در مسابقات مطرح کشور، 20 تیرانداز با میانگین سنی 22 سال و رکورد بین 555-545 متر، پس از تکمیل فرم رضایت نامه، به صورت هدفمند انتخاب شدند و بر اساس نمرات رده بندی شده پیش آزمون، از بالاترین نمره به پایین ترین نمره و به صورت یک در میان (روش ABBA) در دو گروه تمرینات چشم ساکن و تکنیکی (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان 10 کوشش را در هر یک از مراحل پیش آزمون، پس آزمون و آزمون یادداری اجرا نمودند. پروتکل تمرینی گروه چشم ساکن مطابق با الگوی به دست آمده از الگوی تیرانداز نخبه به همراه دستور العمل کلامی به مدت هشت جلسه و در شش بلوک 10 شلیک پی درپی بود. داده ها با استفاده از آزمون های Independent t، Repeated measures ANOVA و تعقیبی Bonferroni در نرم افزار SPSS و سطح 05/0 > P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

</strong>نتایج آزمون Repeated measures ANOVA در گروه های مورد بررسی از مرحله پیش آزمون تا یادداری نشان داد که این تغییرات برای گروه تمرینات چشم ساکن معنی دار بود (001/0 = P). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی Bonferroni، گروه تمرینات چشم ساکن در مراحل پس آزمون (010/0 = P) و یادداری (020/0 = P) نسبت به مرحله پیش آزمون عملکرد تیراندازی بهتری داشتند. مطابق با نتایج آزمون Independent t، تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینات چشم ساکن و تکنیکی در مرحله پس آزمون (007/0 = P) و یادداری (004/0 = p) مشاهده گردید

نتیجه گیری:

 تمرینات چشم ساکن از طریق هدایت بیرونی توجه دیداری، می تواند موجب بهبود یادگیری مهارت تیراندازی تپانچه شود.