مقایسه دقت پیش بینی و رفتار جستجوی بینایی بازیکنان هندبال در موقعیت های سه گانه شبیه سازی شده دفاع هندبال: مطالعه مقطعی

مقدمه:

 فرایند جستجوی بینایی، منجر به پیش بینی حرکات حریف در ورزش ها می شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه دقت پیش بینی و رفتار جستجوی بینایی بازیکنان هندبال در سه موقعیت دفاع بود.

مواد و روش ها:

در این مطالعه، 20 نفر از بازیکنان هندبال تیم ملی جوانان و پیشگامان اصفهان با دامنه سنی 16 تا 19 سال شرکت نمودند که به روش هدفمند انتخاب شدند. ابتدا فیلم هایی از موقعیت های مختلف بازی توسط پژوهشگر در سه موقعیت (1 × 1، 2 × 2، 3 × 3) ضبط گردید. سپس بازیکنان هندبال این سه موقعیت از وضعیت حمله- دفاع را با عینک ردیابی بینایی مشاهده کردند و پیش بینی بازیکنان در مورد نتیجه موقعیت توپ (فینت- شوت- پاس) به صورت شفاهی توسط پژوهشگر و رفتار جستجوی بینایی آن ها با استفاده از عینک ردیابی بینایی ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA و آزمون تعقیبی Bonferroni مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج:

اختلاف معنی داری در پیش بینی، تعداد و مدت کل تثبیت های بینایی بازیکنان ماهر در سه موقعیت وجود داشت (001/0 = P). پیش بینی، تعداد و مدت تثبیت ها در موقعیت 3 × 3 بهتر از دو موقعیت دیگر بود (001/0 = P). همچنین، بازیکنان برای تشخیص موقعیت به مناطق سر، تنه و دست بازیکن حریف توجه می کردند.

نتیجه گیری:

هندبالیست های مدافع برای پیش بینی و تشخیص الگوی بازیکن مهاجم در موقعیت 3 × 3 نسبت به موقعیت های 2 × 2 و 1 × 1، بر اطلاعات زمینه ای و کینماتیک بازیکن مهاجم تمرکز می کنند. همچنین، رفتار جستجوی بینایی در موقعیت 3 × 3 بهتر از دو موقعیت دیگر برای بازیکن قابل تشخیص می باشد.