اثر حمل دو نوع کوله در دو ارتفاع قرارگیری (لومبار و توراسیک) بر برخی متغیرهای کینماتیکی دانش آموزان پسر ابتدایی

مقدمه:

 هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر حمل کوله پشتی و کوله اصلاح شده سه محفظه که بار را در جلو و پشت تنه به صورت برابر توزیع می کند، در دو ارتفاع قرارگیری لومبار و توراسیک، بر متغیرهای کینماتیکی شامل زوایای کرانیوورتبرال، تنه، ران و زانوی پسران ابتدایی بود.

27 دانش آموز پسر ابتدایی 8 تا 11 ساله، پس از بررسی معیارهای ورود و خروج، در مطالعه شرکت نمودند و پنج تکلیف شامل «راه رفتن بدون کوله (شاهد)، حمل کوله پشتی در ناحیه لومبار، حمل کوله پشتی در ناحیه توراسیک، کوله اصلاح شده در ناحیه لومبار و کوله اصلاح شده در ناحیه توراسیک» را روی دستگاه تردمیل انجام دادند و با استفاده از دوربین پاناسونیک، از سمت راست آن ها فوتوگرامتری صورت گرفت. زوایای هدف به صورت کور در نرم افزار تحلیل حرکت Kinovea اندازه گیری گردید. آزمون Repeated measures ANOVA به منظور مقایسه تکالیف مورد استفاده قرار گرفت.

کاهش معنی دار زاویه کرانیوورتبرال (افزایش سر به جلو) در تکلیف حمل کوله پشتی در ناحیه توراسیک نسبت به ناحیه لومبار و افزایش خمش تنه به جلو با حمل کوله ها مشاهده شد (05/0 > P) که در کوله پشتی به طور معنی داری بیشتر بود (05/0 > P)، اما تفاوت معنی داری در زاویه کرانیوورتبرال در حمل کوله اصلاح شده نسبت به شاهد وجود نداشت (05/0 < P).

حمل کوله در ناحیه لومبار، کمتر موجب تغییرات کینماتیک می گردد. بنابراین، مناسب تر به نظر می رسد. جابه جایی باری که در پشت متمرکز است، بیشتر می تواند بر شاخص های کینماتیک دانش آموزان تاثیر بگذارد. حمل کوله اصلاح شده تنها باعث اندکی خمش تنه می شود که نسبت به کوله پشتی بسیار کمتر است. بنابراین، می تواند جایگزین مناسبی برای کوله پشتی دانش آموزان باشد.