تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و راه رفتن افراد سالمند با سابقه زمین خوردن و مشکل شناختی خفیف: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه :

سقوط و زمین خوردن به عنوان یک موضوع جدی در بین سالمندان شناخته شده که بحث های گسترده ای را در بین متخصصان سالمندشناسی و طب فیزیکی مطرح کرده است. ترس از زمین خوردن مجدد در افراد با سابقه زمین خوردن، منجر به کاهش اعتماد به نفس و گوشه گیری این افراد می شود و حضور آنان را در جامعه تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل و راه رفتن افراد مسن با سابقه زمین خوردن بود.

30 نفر سالمند با سابقه زمین خوردن، به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته پروتکل تمرینی 40 دقیقه ای تقویت ثبات مرکزی را اجرا کردند. قبل از شروع پروتکل تمرینی و پس از پایان هشت هفته تمرین، آزمون های تعادل ایستا با چشم باز و بسته، آزمون Timed Up and Go (TUG) برای تعادل پویا و ده متر راه رفتن از آزمودنی های هر دو گروه گرفته شد. نمونه های گروه شاهد در این مدت فعالیت های روزانه خود را ادامه دادند. از آزمون Two-way ANOVA به منظور بررسی تفاوت های بین گروهی استفاده گردید.

دوره تمرینات ثبات مرکزی، تاثیر معنی داری بر تعادل ایستای چشم باز، تعادل ایستای چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن در گروه تمرین داشت (001/0 = P). تغییر معنی داری در شاخص های تعادل ایستای چشم باز، تعادل ایستای چشم بسته، نشستن و راه رفتن و 10 متر راه رفتن گروه شاهد وجود نداشت. در پایان دوره تمرینی، وضعیت گروه تمرین به صورت معنی داری در کلیه شاخص های مورد بررسی بهتر از گروه شاهد بود (94/0≥ η2</sup> ≥ 91/0، 001/0 = P).

به نظر می رسد تقویت عضلات در ناحیه مرکزی بدن، منجر به حفظ تعادل سالمندان در فعالیت های روزمره زندگی می شود. از آن جایی که داشتن استقلال در افراد با سابقه زمین خوردن بسیار مهم است، می توان با انجام این ورزش ها به عنوان حرکاتی ساده، کم هزینه و مناسب برای ورزش در خانه، باعث بهبود استقلال و مشارکت فعال آن ها در جامعه شد و با افزایش تعادل، از سقوط و زمین خوردن مجدد آنان جلوگیری نمود.