طراحی کارآزمایی بالینی به منظور بررسی تاثیر سوزن خشک عضله گلوتئوس مدیوس بر درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال: پروتکل کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور

مطالعه حاضر، طراحی یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور، با هدف بررسی تاثیر سوزن خشک عضله گلوتیوس مدیوس بر درد و عملکرد زنان مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال (Patellofemoral Pain Syndrome یا PFPS) می باشد.

مواد و روش ها:

 در این کارآزمایی بالینی، 30 خانم مبتلا به PFPS به صورت تصادفی به دو گروه درمان و شاهد تقسیم می شوند. هر دو گروه، برنامه فیزیوتراپی مرسوم برای زانو که شامل دو ورزش برای عضله کوادریسپس (15 دقیقه) و جریان الکتریکی High frequency transcutaneous electrical nerve stimulation (High frequency TENS) است را دو بار در هفته به مدت سه هفته دریافت خواهند کرد. گروه درمان علاوه بر آن، سه جلسه و هفته ای یک بار سوزن خشک با تکنیک 10 مرتبه Fast-in and Fast-out را در نقطه ماشه ای فعال عضله گلوتیوس مدیوس دریافت می نمایند. پیامدها شامل درد و عملکرد خواهد بود که شدت درد با استفاده از مقیاس دیداری درد (Visual analogue scale یا VAS) و عملکرد فیزیکی با استفاده از پرسش نامه Kujala اندازه گیری می گردد. به منظور بررسی توزیع داده ها از آزمون Shapiro-Wilk استفاده خواهد شد و بر اساس نتیجه آن، در صورت نرمال بودن توزیع داده ها آزمون Independent T و در صورت نرمال نبودن توزیع داده ها نیز آزمون Mann-Whitney U جهت مقایسه بین دو گروه شاهد و درمان مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

نتیجه گیری: 

امروزه استفاده از تکنیک سوزن خشک در درمان مشکلات اسکلتی- عضلانی، روند رو به رشدی را در کلینیک های فیزیوتراپی دارد. با توجه به نقش عضله گلوتیوس مدیوس در PFPS، نتایج کارآزمایی حاضر ممکن است بتواند به برنامه ریزی درمان این افراد کمک کند. در صورت موثر بودن سوزن خشک در کاهش درد و همچنین، بهبود عملکرد فیزیکی زنان مبتلا به PFPS، شاید بتوان آن را به عنوان بخشی از توان بخشی این افراد توصیه نمود.