گذر از «تربیت» به «آموزش»؛ مقایسه آداب تربیت هنرمندان در جوامع سنتی با جوامع امروزی (با تاکید بر آموزش دانشگاهی)

در یک جامعه خدامحور، هر فعل انسان بر مبنای آموزه‌های «سنت» الهی و در جهت نیل به حضرت احدیت بوده‌ و پرداختن به کار هنر و انتقال آداب و اصول مرتبط به آن نیز از این قاعده مستثنا نیست؛ اما با تحولات رخ‌داده در شکل اکثر جوامع در دوران معاصر، که به‌موجب آن بسیاری از بسترها و زمینه‌های وجودی یک جامعه سنتی زایل گشته، بسیاری از هنرهای سنتی و آموزه‌ها و آداب مرتبط با آن نیز به دست فراموشی سپرده شده ‌است. مسئله اصلی در این پژوهش، مقایسه روش‌‌‌ها و آداب تربیتی هنرمندان در جوامع سنتی با جوامع امروزی (با تاکید بر آموزش دانشگاهی) است. نوع پژوهش، توصیفی‌ تحلیلی است و روش جمع‌آوری اطلاعات، کتابخانه‌ای و میدانی (مصاحبه) می‌باشد. نتایج این پژوهش، ضمن تاکید بر جایگاه محوری «سنت» در تربیت هنرمندان در یک جامعه سنتی، بر تفاوت‌های بنیادین اهداف، اصول و روش‌های آموزشی در فرایند آموزش هنرمندان در جوامع سنتی با شیوه‌های آموزش دانشگاهی امروز صحه می‌گذارد.