تحلیل ساختاری تاثیر سکوت و آوای سازمانی بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی زنان پرستار

امروزه بیمارستان‏ها علاوه‏بر شاغلان حرفه‏ای و توانمند، نیازمند پرستاران سالم، مشتاق و علاقه‌مند به‏کارند. وجود کارکنان سالم با اشتیاق شغلی بالا سال‌هاست مورد توجه بسیاری از پژوهش‌گران رفتاری و روان‏شناسان صنعتی و سازمانی قرار گرفته و تلاش برای شناسایی عوامل پیش‏بین آن مورد مطالعه آن‌هاست. از عوامل تهدیدکننده اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی پرستاران، افزایش سکوت و کاهش آوای سازمانی آن‌هاست که ابتدا اشتیاق شغلی و سپس سلامت سازمانی آن‌ها را متاثر می‏کند. مطالعه حاضر به‏ بررسی تاثیر سکوت و آوای سازمانی بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی زنان پرستار می‏پردازد. این مطالعه بر روی یک نمونه غیرتصادفی در دسترس 268 نفره از پرستاران بیمارستان‏های شهر اهواز انجام شده‏ است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده‏ها توصیفی‌ همبستگی است. ابزار گردآوری داده‏ها پرسش‌نامه‏های استاندارد و معتبر دارای روایی و پایایی و تجزیه و تحلیل داده‏ها با استفاده از روش مدل‏سازی معادلات ساختاری با نرم‏افزار SmartPLS بوده است. یافته‏های حاصل از تحلیل داده‏ها نشان داد که سکوت و آوای سازمانی پرستاران به‏ترتیب با ضرایب مسیر 44/0- ، 48/0 و 39/0- ، 53/0 و آماره t، بالاتر از 96/1 تاثیر معناداری بر اشتیاق شغلی و سلامت سازمانی آن‌ها دارد. همچنین نقش میانجی اشتیاق شغلی به‏طور معنادار تایید شد. نتایج نشان داد سکوت سازمانی پرستاران به کاهش اشتیاق شغلی و درنتیجه کاهش سلامت سازمانی آن‌ها و بالعکس آوای سازمانی باعث افزایش اشتیاق شغلی و درنهایت بهبود سلامت سازمانی پرستاران منجر خواهد شد.