اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت جنسی زنان نابارور

سازگاری در روابط جنسی زوجین یکی از مهم ترین علل خوشبختی و موفقیت در زندگی زناشویی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر رضایت جنسی زنان نابارور انجام شد.

پژوهش کاربردی حاضر به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به 6 مرکز ناباروری شهر اصفهان در سال 1399-1398 بودند که تعداد 40 نفر از آنان به عنوان گروه نمونه به روش در دسترس انتخاب و سپس به روش کاملا تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. با توجه به کاربست مداخله آموزشی، گروه آزمایش در معرض 9 جلسه آموزش مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد قرار گرفت و در سه مرحله پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری از طریق پرسشنامه رضایت زناشویی هادسون-هریسون مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل آمیخته با اندازه گیری مکرر انجام شد.

میانگین رضایت جنسی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری افزایش یافته و این در حالی است که نوسان محسوسی در گروه کنترل در مراحل سه گانه مشاهده نمی شود. نتایج تحلیل آمیخته نیز نشان داد که اثر تعاملی گروه× زمان بر رضایت جنسی معنادار است (0/001= P- Value، 10/71=F) و اجرای متغیر مستقل منجر به افزایش رضایت جنسی در گروه آزمایش شده است.

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث افزایش و بهبود رضایت جنسی و زناشویی در زنان نابارور می شود.