تاثیر مونوآمونیوم فسفات بر روی برخی فاکتورهای بیوشیمیائی خون، آنالیز استخوان و میزان رشد ماهی زینتی کوی (Cyprinus carpio Koi)

تعادل در میزان مواد معدنی در جیره غذایی آبزیان اهمیت بسیاری دارد. فسفر یکی از مهم ترین مواد معدنی در تغذیه ماهی و آبزیان می باشد. اهمیت فسفر نه فقط به خاطر رشد و سلامت ماهی، بلکه افزایش بیش از حد فسفر و دفع آن به آب موجب آلودگی و شکوفایی جلبکی می باشد.

هدف از این مطالعه بررسی اثرات افزودن مونوآمونیوم فسفات (MAP) در جیره غذایی ماهی کوی (Cyprinus carpio Koi) و مقایسه آن با مونوکلسیم فسفات (MCP) بوده است.

روش کار:

650 قطعه بچه ماهی کوی با وزن اولیه 17 گرم در 15 تانک توزیع (5 تیمار - هر کدام در سه تکرار) و با جیره های غذای حاوی مونوآمونیوم فسفات در سه سطح (75/0، 5/1 و 3 درصد از جیره)، مونوکلسیم فسفات در یک سطح (3درصد از جیره) و یک گروه شاهد (بدون افزودن مکمل فسفر) به مدت 8 هفته تغذیه شدند.

شاخص های رشد و ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با 3 درصد مونوآمونیوم فسفات بهترین نتایج را در بر داشت. گروه شاهد کمترین افزایش وزن و بیشترین ضریب تبدیل غذایی را نشان داد. میزان فسفر خون نیز با افزایش میزان مونوآمونیوم فسفات رابطه مستقیم و معنی داری نشان داد. بیشترین میزان کلسیم در خون در گروه تغذیه شده با مونوکلسیم فسفات به میزان 3 درصد دیده شد.

نتیجه گیری نهایی: 

نظر به بهبود شاخصه های رشد و تغذیه ای، افزودن 5/1 تا 3 درصد مونوآمونیوم فسفات به جیره غذایی بچه ماهیان کوی پیشنهاد می شود.