سرواپیدمیولوژی آلودگی با سرووارهای لپتوسپیرا اینتروگانس در نشخوارکنندگان استان لرستان: مطالعه مقطعی
لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی مشترک بین انسان و دام است که باعث بروز کاهش تولید و اختلالات تولید مثلی در نشخوارکنندگان و وارد آمدن خسارات اقتصادی عمده ای به روستاییان و دامداران می شود.
هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع سرمی نشخوارکنندگان استان لرستان از نظر سرووارهای مختلف لپتوسپیرا اینتروگانسو ارزیابی نقش فاکتورهای محیطی و میزبانی در شدت این آلودگی بود.
روش کار:
به این منظور با مراجعه به گاوداری و گله های گوسفند و بز در شهرستان های مختلف استان لرستان اقدام به اخذ 691 نمونه خون شامل 258 راس گوسفند، 195 راس بز و 238 راس گاو شد و در ادامه از نظر وجود آلودگی نسبت به 7 سرووار مختلف لپتوسپیرا اینتروگانسبه روش آگلوتیناسیون میکروسکوپیک مورد عیار سنجی قرار گرفتند. علاوه بر عوامل میزبانی از قبیل سن، جنس و عوامل محیطی شامل منطقه جغرافیایی، میزان بارش، دمای هوا، رطوبت نسبی محیط و ارتفاع منطقه نمونه گیری از سطح دریا ثبت تا نقش احتمالی آن ها در شیوع سرمی مورد تحلیل آماری قرار گیرد.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد میزان شیوع کلی سرمی لپتوسپیروز در گاو، گوسفند و بزهای مورد بررسی در استان لرستان به ترتیب برابر با 62 راس (05/26 درصد؛ فاصله اطمینان 95 درصد: 23/31 - 7/19)، 58 راس (48/22 درصد؛ فاصله اطمینان 95 درصد: 16/25 - 95/16) و 29 راس (87/14 درصد؛ فاصله اطمینان 95 درصد: 36/20 - 37/9) بود. از نظر واکنش سرمی در گروه های مختلف سنی و جنس نر و ماده اختلاف آماری معنی داری دیده نشد (05/0 >p). غالب ترین سرووار آلوده کننده در گاو، گوسفند و بزهای دارای واکنش سرمی مثبت بر علیه لپتوسپیرا به ترتیب گریپوتایفوزا (93/41 درصد)، کانیکولا (76/32 درصد) و کانیکولا (27/48 درصد) بود. نتایج نشان داد دمای سالانه محیط بر روی میزان آلودگی اثر معنی داری ندارد (05/0 >p)، اما رطوبت نسبی محیط (02/0=p)، میزان بارش سالانه (001/0=p) و ارتفاع محل زندگی دام ها از سطح دریا (03/0=p) بر روی شیوع سرمی لپتوسپیرا اثرگذار است و بالاترین شیوع سرمی در دام های مناطق مرکزی و غربی استان دیده شد (05/0 <P).
نتیجه گیری نهایی:
لپتوسپیروز در دام های استان لرستان بومی بوده و فاکتورهای محیطی در شدت آلودگی نقش به سزایی دارند که این مسئله ضرورت توجه به مناطق جغرافیایی در معرض خطر را بیشتر می کند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.