مقایسه اثر Sophia Descurainia و Communis Myrtus بر سویه های باکتریایی و قارچی جدا شده از عفونت های ادراری

در بسیاری از مطالعات از گیاهان دارویی جهت درمان عفونتهای میکروبی استفاده میشود. گیاه مورد(Myrtus communis) جزء خانواده Myrtaceae و گیاه خاکشیر (Sophia Descurainia) از اعضای خانواده Brassicaceae میباشند. گیاه خاکشیر و مورد به علت وجود ترکیبات شیمیایی مختلف دارای فعالیت ضد میکروبی میباشند. از این رو هدف از این مطالعه بررسی مقایسه اثرات ضد میکروبی عصاره گیاهان مورد و خاکشیر بر روی عوامل باکتریایی و قارچی عفونت دستگاه ادراری میباشد.

در این مطالعه عصاره های اتانولی و متانولی مورد و خاکشیر با روش خیساندن تهیه شد، اثر ضد میکروبی عصاره های گیاهان بر روی 4 سویه گرم مثبت شامل استافیلوکوکوس اوریوس، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، انتروکوکوس فکالیس، باسیلوس سریوس و 6 سویه گرم منفی شامل اشریشیا کلی، سراشیا مارسیسنس، شیگال فلکسنری، کلبسیال پنومونیه، سالمونال تیفیموریوم، سودوموناس آیروژینوزا و قارچ کاندیدا آلبیکنس، با روش های چاهک گذاری و دیسک گذاری مورد بررسی قرار گرفتند. حداقل غلظت مهارکنندگی و حداقل غلظت کشندگی به روش تهیه رقت در لوله تعیین گردید.

کمترین مقدار MIC و MBC برای مورد، مربوط به باسیلوس سریوس (ml/mg 97/0) و بیشترین مقدار مربوط به انتروکوکوس فکالیس و شیگال فلکسنری (ml/mg 5/62) بود.

عصاره های اتانولی و متانولی مورد بر میکروارگانیسمها اثر آنتی میکروبیال داشت اما عصاره های خاکشیر هیچگونه اثر ضد میکروبی نداشت. بیشترین تاثیر ضد میکروبی گیاه مورد بر روی باکتریهای گرم مثبت بود و تنها سویه گرم منفی حساس شیگال فلکسنری بود. مخمر کاندیدا آلبیکنس در برابر تاثیر عصاره ها مقاومت نشان داد.