بررسی تاثیر یک دوره تمرین ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی رزیستین، ویسفاتین، و کمرین زنان دارای اضافه وزن

 هموستاز و سطوح آدیپوکاین های بدن تحت تاثیر فعالیت بدنی و اضافه وزن قرار گرفته، بدین ترتیب دستخوش تغییراتی می شوند. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین ورزشی پیلاتس بر سطوح سرمی رزیستین، ویسفاتین، و کمرین زنان دارای اضافه وزن بود.

در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 28 زن دارای اضافه وزن داوطلبانه شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه چهارده نفره (آزمایش و کنترل) تقسیم شدند. برنامه تمرینی پیلاتس به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته) در باشگاه ورزشی اهواز به اجرا درآمد. در این مدت اعضای گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی نداشتند. نمونه های خونی قبل و 48 ساعت پس از هفته هشتم تمرین بعد از 14-12 ساعت ناشتا بودن طی دو مرحله برای اندازه گیری سطوح سرمی رزیستین، ویسفاتین و کمرین از گروه های مورد مطالعه گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته جهت بررسی تغییرات درون گروهی متغیرها و از آزمون تحلیل کوواریانس جهت بررسی تغییرات بین گروه های تحقیق استفاده شد. مقادیر به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 23 با سطح معناداری کوچک تر از 0/05 آنالیز شدند.

 نتایج تحقیق نشان داد که پس از یک دوره تمرین پیلاتس در گروه تمرین میزان تغییرات سطوح سرمی رزیستین (0/001=P) ویسفاتین (0/045=P) و کمرین (0/009=P) کاهش معناداری نسبت به قبل از تمرین داشتند. همچنین در مقایسه بین گروهی نیز میزان تغییرات سطوح سرمی رزیستین (0/005=P) ویسفاتین (0/034=P) و کمرین (0/025=P) نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری داشتند.

بر اساس نتایج این گونه به نظر می رسد که تمرین ورزشی پیلاتس یک عامل تحریکی کافی برای کاهش رزیستین، ویسفاتین و کمرین در زنان دارای اضافه وزن است و می تواند به عنوان یک برنامه تمرینی مناسب جهت کنترل سلامت و وضعیت فیزیولوژیک در زنان دارای اضافه وزن مورد توجه قرار گیرد.