بررسی ارتباط حضور ژن glmM هلیکوباکتر پیلوری و نوسانات سرمی آنتی بادی های IgA و IgG در افراد مبتلا به عفونت

شیوع بالای عفونت هلیکوباکتر پیلوری در جهان به خصوص در کشورهای جهان سوم و نقش آن در بدخیمی های معده و پیدایش مقاومت آنتی بیوتیک باعث شده است که روش های درمانی و پیشگیری مختلفی علیه عفونت پیشنهاد گردد. glmM ژن کدکننده فسفوگلوکز آمین موتاز است که می توان در شناسایی مولکولی هلیکوباکتر پیلوری استفاده نمود .  هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین حضور هلیکو باکتری در مدفوع و تیتر آنتی بادی های سرمی IgA و IgG می باشد.

در این مطالعه که به صورت مورد - شاهدی انجام گرفت 42 نفر بیمار به عنوان گروه مورد و 42 از افراد سالم در گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. از تمام افراد هر دو گروه سالم و بیمار، نمونه های خون و مدفوع دریافت و از سرم نمونه های خون به کمک کیت های الایزا تیتراسیون آنتی بادی های IgA و IgG اندازه گیری گردید. از نمونه های مدفوع DNA استخراج و از تکنیک PCR برای بررسی حضور ژن glmM استفاده شد و نتایج حاصله با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 تحلیل گردید.

در بررسی اولیه از نظر میزان آنتی بادی ها در سرم خون افراد تقریبا در خون 86% از افراد گروه مورد IgA و IgG ضد میکروبی به صورت هم زمان مشاهده شد و این در حالی بود که در گروه شاهد میزان آنتی بادی ها در سرم به 9/59% رسید. نتایج حاصل از PCR نیز نشان داد که در گروه مورد از 42 نفر 20 نفر دارای ژنglmM  بودند و در گروه شاهد هیچ نمونه مثبتی از نظر این ژن وجود نداشت.

در این تحقیق سعی شد که ارتباط بین تیتر آنتی بادی های IgA و IgG سرمی با وجود هلیکوباکتر در مدفوع بررسی شود. اگرچه نیمی از افراد گروه مورد از نظر وجود ژن glmM هلیکوباکتر مثبت بودند ولی آنالیز آماری ارتباط بین تیتر آنتی بادی های فوق با وجود هلیکوباکتر در مدفوع را تایید نکرد. به طور کلی می توان پیشنهاد نمود که با مطالعه بیشتر و افزایش حجم نمونه، همچنین روش های تشخیصی مکمل ارتباط بین تیتر آنتی بادی های فوق و وجود هلیکوباکتر پیلوری در مدفوع مورد بررسی قرار داد.