بررسی فراوانی و علل آسیب های شغلی ناشی از نیدل استیک در بین پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد در سال 1399

نیدل استیک شدن یکی از مشکلاتی است که کارکنان مراکز بهداشتی- درمانی به ویژه پرستاران با آن مواجه هستند. با توجه به اهمیت این موضوع هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان فراوانی و علل آسیب نیدل استیک در بین پرستاران می باشد.

این پژوهش مطالعه مقطعی- تحلیلی بود و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد در سال 1399 تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای شامل دو بخش اصلی بود. بخش نخست در زمینه مشخصات دموگرافیک و بخش دوم شامل سوالات تخصصی درباره نیدل استیک بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 15 وآزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد.

دراین مطالعه بصورت تصادفی ساده 380پرستار از کل  بیمارستان های آموزشی شهر خرم آباد انتخاب شدند.  از کل 380 نمونه، 204 پرستار (7/53%) نیدل استیک شده بودند و 176 نفر (3/46%) نیدل استیک نداشتند، 301 نفر (2/79%) زن و 79 نفر (8/20%) مرد بودند. 194 نفر (52%) بین 20-30 سال، 142 نفر (1/38%) بین 30-40 سال و 37 نفر (9/9%) بالای 40 سال سن داشتند. به لحاظ آماری نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین نوبت کاری و نیدل استیک شدن (003/0=P)، سابقه کار و نیدل استیک شدن (027/0= P) و بخش محل خدمت و نیدل استیک شدن (015/0=P) وجود دارد. نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین جنسیت، سن، بیمارستان محل خدمت، تحصیلات و نیدل استیک شدن وجود ندارد.

با توجه به این که در کشور ما به دلایل مختلف استفاده از ابزار و روش های جدید تزریق رایج نیست لذا کوشش برای تغییر رفتار شغلی پرستاران باید با تاکید بیشتری انجام گیرد.