همراه کردن استرادیول بنزوات با عصاره گیاه پنج انگشت در بروز القا جفت پذیری سگ ها

در این مطالعه دو روش القا جفت پذیری در سگ ها مقایسه شده است (استفاده از ویتاگنوس و ویتاگنوس استرادیول). 10 قلاده سگ ماده سیکلیک، نژاد شیتزوتریر مخلوط در مرحله آنستروس انتخاب و به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول (VAC) به مدت 5 هفته ویتاگنوس دریافت کردند (90 میلی گرم، روزانه، خوراکی). گروه دوم (VAC-E2) با ویتاگنوس و استرادیول درمان شدند. استرادیول بنزوات در شروع هر هفته تزریق شد (0/01 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم، عضلانی). هر هفته نمونه خون جهت ارزیابی هورمون های استروییدی و اسمیر مهبلی اخذ گردید. علایم و برگشت به جفت پذیری همراه با تعداد توله های به دنیا آمده ثبت شد. در گروه VAC 60 و در گروه VAC-E2  80 درصد سگ ها بعد از 5 هفته به فاز فولیکولار برگشتند. در گروه VAC-E2 علایم جفت پذیری 7 تا 10 روز و پروسه جفت گیری 4 تا 6 روز زودتر از گروه VAC رخ داد. میانگین تعداد توله های متولد شده 4 تا بود. این علایم با سیتولوژی مهبل تایید شد. تفاوت معنی داری بین گروه های مورد مطالعه در سطح استرادیول و پروژسترون مشاهده نشد. تغییرات میانگین غلظت استرادیول بین هفته های 1 و 4، 1 و 5، 2 و 5 به طرز معنی داری مشاهده شد (p < 0.05). سطح پروژسترون در گروه VAC-E2 در هفته پنجم بیشتر از سایر هفته ها است. در نتیجه، استفاده از استرادیول بنزوات قبل از ویتاگنوس منجر به بهبود القا جفت پذیری در سگ ها می شود.