وضعیت سلامت کارگران ایران و پیشنهاد مداخلات

کارگران نیروی مولد جامعه بوده و تامین سلامت آن ها ضروری است. هدف این مطالعه بررسی وضعیت سلامت نیروی کار در جامعه کار و تولید ایران و ارایه مدلی برای بهبود آن است. 

این مطالعه توصیفی و از نوع سیاست پژوهی است. گردآوری داده ها از طریق مرور اسناد و منابع و بحث گروهی متمرکز انجام شده است. پس از تحلیل مستندات و ترکیب یافته ها توسط تیم پژوهش، نتایج در دو بخش اصلی شناخت وضعیت موجود و جهت گیری های آینده جمع بندی شده است. 

به دلیل عدم وجود داده های نقطه ای در سال های گذشته نمی توان روند صعودی یا نزولی شاخص های سلامت کارگران را قضاوت کرد اما در کل جامعه وضعیت عوامل خطر بیماری های غیرواگیر، اختلالات روانی و آسیب های اجتماعی روند افزایشی داشته است که این موضوع احتمالا در مورد جمعیت کارگری نیز صادق است. مداخلات قبلی در حوزه سلامت کارگران متعدد بوده ولی در قالب برنامه ملی نظام مند نیست. گزارش پایش دوره ای برنامه ها  و ارزشیابی از مداخلات موجود به طور رسمی در دسترس نیست. اسناد بالادستی ارتقای سلامت کارگران را حمایت می کند. نیاز به ارتقاء و تمرکز در هر چهار حوزه تدوین، پایش و ارزشیابی برنامه ملی سلامت کارگران، ساختار و استانداردهای تدارک خدمات سلامت، بهبود رفتاری کارگران و کارفرمایان و تامین پایدار منابع (مالی، اطلاعات و نیروی انسانی) وجود دارد.   

برنامه تدوین شده با نظرخواهی نهایی از کانون عالی کارفرمایان، کانون عالی کارگران و واحدهای تابعه وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و وزارت صنعت معدن تجارت در شورای هماهنگی خدمات بهداشتی بیمه شدگان تصویب شده و برای پایداری بیشتر برنامه به تصویب شورای عالی سلامت و امنیت  غذایی کشور برسد.