تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مکمل استویا بر بیان ژن ANP و b-MHC بافت قلب در موش های دیابتی نوع 1

اثرات مفید فعالیت ورزشی و عصاره گیاه استویا بر بهبود شاخصهای مرتبط با دیابت گزارش شده است. با این حال مزایای قلبی فعالیت ورزشی و عصاره گیاه استویا در دیابت نوع 1 مشخص نیست. هدف هدف از این تحقیق، تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و مکمل استویا بر بیان ژن ANP و MHC-b بافت قلب در موشهای صحرایی دیابتی نوع 1 بود.

در این مطالعه تجربی، 25 سر موش صحرایی با میانگین وزن 250-300 گرم به پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی نوع 1 ،دیابتی نوع 1+استویا، دیابتی نوع 1 +تمرین استقامتی و دیابتی نوع 1 +تمرین استقامتی+استویا تقسیم شدند. موشهای صحرایی با استفاده از استرپتوزوتوسین به صورت تک دز 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و به صورت درونصفاقی دیابتی نوع 1 شدند. تمرین استقامتی، پنج روز در هفته با سرعت 20 تا 30 متر بر دقیقه و شیب صفر درجه به مدت هشت هفته اجرا شد. دز مصرفی استویا 250 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ بود. کشتار موشهای صحرایی 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین انجام شد. بافت قلب برای آنالیز شاخصها مورد استفاده قرار گرفت. بیان ژنهای ANP و MHC-b بافت قلب به روش PCR Time Real اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.

نتایج نشان داد که بیان ژن ANP و MHC-b بافت قلب موشهای صحرایی کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم به طور معنیداری بیشتر بود (001/0=P). همچنین بیان ژن ANP و MHC-b بافت قلب موشهای صحرایی در گروه دیابتی نوع 1+تمرین استقامتی و دیابتی نوع 1+تمرین استقامتی+استویا نسبت به گروه دیابتی کنترل به طور معنیداری کمتر بود (001/0=P).

با توجه به نتایج، مداخله تمرین استقامتی و مکمل استویا میتواند مزایای قلبی برای موشهای دیابتی نوع 1 به همراه داشته باشد.