استفاده از روش ترکیبی AHP-TOPSIS به منظور مدل سازی پتانسیل معدنی مس در ورقه یکصدهزار ابهر، شمال غرب ایران

اساسا دلیل تهیه مدل پتانسیل معدنی این است که با شناسایی بهترین نواحی امیدبخش و مناطق اهداف اکتشاف، ناحیه مورد مطالعه محدودتر شده تا با کوچک شدن آن، ریسک عملیات اکتشاف کاهش و با قطعیت بیش تری بتوان نواحی امیدبخش را برای متمرکز شدن در مراحل تفصیلی انتخاب نمود. بر این اساس، هدف از مطالعه حاضر تلفیق لایه های شاهد مختلف با استفاده از روش ترکیبی AHP-TOPSIS، به منظور شناسایی نواحی امیدبخش مس در ورقه یکصدهزار ابهر می باشد. بدین منظور، 7 لایه شاهد اطلاعاتی شامل آنومالی ژیوشیمیایی مس حاصل از تحلیل مولفه اصلی، نقشه فاصله از واحدهای سنگی آذرین نفوذی و واحدهای آتشفشانی، نقشه فاصله از گسل های منطقه و در نهایت نقشه های فاصله از دگرسانی های آرژیلیک، فیلیک و پروپیلیتیک در نظر گرفته شد. جهت آماده سازی نقشه های شاهد برای تلفیق، ابتدا مقادیر نقشه ها با استفاده از تابع لجستیکی به فضای مناسب با دامنه (1-0) منتقل و سپس توسط روش فرکتالی عیار- مساحت کلاسه بندی شدند. در گام بعد معیارها و زیرمعیارهای مختلف توسط روش AHP وزن دهی و در ادامه توسط روش TOPSIS تلفیق شدند. نقشه پتانسیل نهایی توسط نمودارPrediction-Area (P-A)  مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. بر طبق این نمودار، نقطه تلاقی منحنی های نرخ پیش بینی و مساحت اشغال شده مربوطه، مقدار 78 را نشان داد که توان بالای مدل مذکور را در معرفی نواحی امیدبخش مس ثابت می کند. در مدل پتانسیل معدنی مس ایجادشده، عمده نواحی پرپتانسیل مس در نیمه شمالی ورقه و در زیرزون طارم معرفی شده است که به خوبی با محل کانسارهای قدیمی مس نظیر خلیفه لو، چرگر، الوند، حصار و دوه یاتاقی منطبق می باشد.