تاثیر نو زمین ساخت بر ژئومورفولوژی گالی ها در دشت سرهای جنوب البرز شرقی (محدوده گرمسار- سمنان)

لندفرم ها در نواحی دارای فعالیت های تکتونیکی، حاصل ترکیب پیچیده ای از تاثیرات حرکات عمودی و افقی مربوط به بلوک های پوسته ای و فرسایش یا رسوب گذاری توسط فرایندهای سطحی است. در این پژوهش، گالی های سطح دشت سرهای موجود در دامنه های جنوبی البرز شرقی (منطقه گرمسار- سمنان) مورد بررسی قرار گرفته اند. گالی های موجود از مغرب به مشرق خصوصیات مورفومتری متفاوتی را نشان می دهند، برای پی بردن به علل این تفاوت ها، پس از گردآوری داده ها و تحلیل رقومی تصاویر و نقشه ها، قلمرو تحقیق به 4 بازه و سایت مطالعاتی تقسیم شد. در مجموع این سایت ها 35 گالی را پوشش دادند. در مرحله بعد پس از نمونه برداری از دیواره تا کف گالی ها کارهای ژیوشیمی و دانه سنجی بر روی آنها انجام گرفت. همچنین مورفومتری گالی های هر سایت در مقاطع مشخص و فواصل مساوی انجام شد، علاوه بر این، تراکم پوشش گیاهی و نوع آن برداشت گردید. در مرحله بعد شواهد مورفوتکتونیک با بررسی تصاویر ماهواره ای و شواهد زمینی بررسی شد. سرانجام ارتباط مورفومتری، داده های رسوبی و تاثیر نوزمین ساخت و چگونگی تاثیر آن بر گالی های منطقه تحلیل گردید. یافته ها نشان می دهند که داده های فیزیکی رسوبات از نظر نوع و اندازه در مقیاس سطحی و عمقی نتوانسته در همه سایت ها به طور کامل در توسعه یافتگی گالی ها موثر باشد. شاید در سایت 4، توسعه یافتگی را فقط به عامل قطر رسوب منطقه و در سایت 2، عدم توسعه یافتگی گالی ها را به این عامل بتوان نسبت داد ولی در دو سایت دیگر یعنی سایت 1 و 3، نمی توان توسعه یافتگی گالی ها را تنها به بافت و قطر رسوب منطقه نسبت داد، بلکه باید عامل مهم تر تکتونیک را مد نظر قرار داد. تفاوت شیمی رسوب در 4 سایت جزیی بود، نوع و تراکم پوشش گیاهی و کاربری اراضی نیز در همه سایت ها تقریبا یکسان است. بنابراین نتایج حاصل از تحلیل عوامل تاثیر گذار و نقشه پهنه بندی نهایی حاصل از ANP و فازی، همه نشانگر آن است که در بین عوامل بررسی شده، نوزمین ساخت فعال نقش اصلی را در توسعه یافتگی گالی ها به عهده داشته است و شیمی رسوبات نقش ثانوی را دارا بوده است.