تحلیل عدالت فضایی در توزیع و دسترسی به بوستان ها در شهر بابل

توزیع فضایی نامناسب بوستان ها در سطح شهرها می تواند موجب استفاده کم کاربران از بوستان ها، آشفتگی در سیمای شهری، عدم تعاملات اجتماعی مناسب، مشکلات مدیریت و نگهداری و نیز کاهش امنیت روانی و اجتماعی شود. این پژوهش با هدف تحلیل توزیع بوستان ها در سطح شهر بابل با رویکرد عدالت فضایی تهیه شده است. پژوهش حاضر براساس هدف، کاربردی و براساس ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی است. داده های مربوط به بوستان های شهر بابل، از سازمان فضای سبز شهرداری بابل گردآوری و با گوگل ارث، Open Street Map و مشاهده میدانی مطابقت داده شد. برای تحلیل الگوی توزیع فضایی بوستان ها از مدل های توزیع جهت دار (بیضی انحراف استاندارد)، میانگین مرکزی، تحلیل خوشه ای فضایی چندفاصله ای و میانگین نزدیکترین همسایگی در محیط نرم افزار Arc Gis استفاده شد. در ادامه با روش تحلیل شبکه شعاع دسترسی به بوستان ها مشخص گردید. در انتها نیز شعاع خدمات دهی و دسترسی به بوستان ها با تراکم جمعیت محله های شهر بابل انطباق داده شد تا نارسایی محله های شهر در دسترسی به بوستان ها مشخص شود. نتایج نشان داد که بوستان ها در سطح شهر بابل به صورت پراکنده و تصادفی توزیع شده اند اما به دلیل کمبود تعداد آن ها، محله های شرقی و غربی شهر و همچنین محله های پرتراکم 14، 16 و 20 فاقد بوستان هستند و از بی عدالتی در توزیع و دسترسی به بوستان ها رنج می برند. در سطح کل شهر نیز 27/7 متر مربع کمبود سرانه بوستان ها وجود دارد. بنابراین احداث بوستان های جدید به ویژه بوستان های محله ای و شهری در سطح شهر بابل ضرورت دارد.