تبیین مدلهای جایگزین قیمت گذاری دارایی در پیش بینی بازده مورد انتظارسهام

سرمایه گذاری در سهام بستگی معنی داری به تعیین ارزش مورد انتظار یعنی بازده پیش بینی شده دارد . قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای از مباحث با اهمیت در این بخش است که با استفاده از مدل های قیمت گذاری امکانپذیر می شود . CAPM به عنوان اولین مدل غیر شرطی استاندارد شده توسط شارپ و به تبع آن توسعه مدل های سه عاملی فاما و فرنچ ، سه عاملی چن ، چهار عاملی کارهارت ، پنج عاملی فاما و فرنچ در این حوزه معرفی شده است . تحقیق حاضر با هدف ارزیابی توان تبیین مدل های فوق از منظر آزمون های مربوط به خطای پیش بینی که دقیق ترین آن آزمون ناهمگونی تییل (U-THEIL) است طراحی و اجرا شده است . همچنین توان تبیین مدل ها با استفاده از ضریب تعیین () با آزمون تییل مورد مقایسه قرار گرفته است. نمونه ای مشتمل بر 108 شرکت طی سال های 1386 تا 1394 انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه های تحقیق ، از رویکرد تحلیل داده های ترکیبی و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد مدل پنج عاملی در بین تمامی مدلها دارای کمترین مقدار خطای پیش بینی (1.395) و بیشترین ضریب تعیین (71.6 %) می باشد. بنابراین مدل پنج عاملی در تبیین رابطه ریسک و بازده  نسبت به مدل های پیشین خود دارای قدرت توضیح دهندگی بالاتری است. هم چنین افزودن دو عامل سرمایه گذاری و سودآوری به مدل سه عاملی توان توضیحی مدل را افزایش می دهد. این نتایج با یافته های فاما فرنچ 2015 مطابقت دارد هرچند که در تحقیقات فاما-فرنچ تاثیر عامل ارزش(HML) بر بازده سهام معنادار نشد و به عنوان متغیر توضیحی زاید شناخته شد.