حمایت بین المللی حق مالکیت فکری و مزایای ضمیمه کنوانسیون برن برای کشورهای در حال توسعه

ضمیمه معاهده برن که جنبه حمایتی به نفع کشورهای در حال توسعه دارد[1]</span>، مشتمل بر 6 ماده، حاوی مقررات ویژه ای است که در کنفرانس پاریس سال 1971 میلادی به تصویب رسید و به موجب آن، در چارچوب ضوابط کنوانسیون بین المللی برن، راه کارهایی به نفع کشور های در حال توسعه، در زمینه رفع محدودیت و ممنوعیت های کپی رایت، در مورد ترجمه و تکثیر آثار علمی و فرهنگی مورد نیاز در امور مربوط به آموزش، تدریس و تحقیق، اتخاذ و به کنوانسیون مزبور الحاق گردیده است، البته طبق ضوابط پیش بینی شده در ضمیمه کنوانسیون برن، کشور های در حال توسعه و اتباع آن ها با در نظرگرفتن حق تالیف متعارف مولفان و تضمین پرداخت آن و حفظ حقوق معنوی مولفان ملی کشور های پیشرفته، تحت شرایط ویژه مقرر در ضمیمه الحاقی، می توانند نسبت به ترجمه و یا تکثیر آثار مزبور، با اخذ مجوز لازم، اقدام نمایند.

لازم است توضیح داده شود که اصل معاهده برن در سال 1886 میلادی به منظور حمایت بین المللی حقوق مادی و معنوی مولفان آثار علمی، ادبی و هنری، به تصویب اعضای کشور های شرکت کننده در کنگره برن رسید و در تاریخ پنجم دسامبر 1887 میلادی لازم الاجرا گردید. ناگفته نماند که معاهده یا کنوانسیون برن، نخستین و</span> مهم ترین سند بین المللی در زمینه حمایت از حقوق پدیدآورندگان آثار علمی، هنری و ادبی و پایه اساسی شناسایی حقوق مالکیت فکری و حمایت از حقوق مولفان، و مصنفان هنرمندان در سطح جهانی محسوب می گردد. طبق معاهده مذکور ظوابطی در مورد آثار حمایت، حقوق مادی و معنوی پدیدآورندگان آثار فکری، مدت حمایت و... پیش بینی گردیده بود که با توجه به تحولات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و گذشت زمان بار ها مورد تجدید نظر قرار گرفت و در سال 1971 میلادی با توجه به مسایل جهانی ضمیمه ای در شش ماده به کنوانسیون مزبور افزوده شده که حاوی استثنایاتی در زمینه حق ترجمه و یا تکثیر آثار فکری مولفان اتباع کشور های پیشرفته به نفع کشور های در حال توسعه است.