شکم حاد؛ در موارد خاص

در ابتدای قرن گذشته که اصطلاح شکم حاد به جراحی وارد شد، منظور وضعیتی بود که شخص در اثر بیماری نیاز به عمل جراحی فوری داشته و هر گونه تعلل باعث افزایش مرگ و میر و یا به وجود آمدن عوارض خطرناک در بیمار شود. به تدریج با به وجود آمدن وسایل تشخیصی بهتر آزمایشگاهی و پاراکلینیکی در اکثر قریب به اتفاق اینگونه موارد، قبل از عمل جراحی علت دقیق بیماری قابل تشخیص شد و این نکته قدیمی که "باز کنیم و ببینیم، نه صبر کنیم تا ببینیم" در طول زمان کمرنگ شد. زیرا به کمک وسایل پاراکلینیک طرز تفکر جراحان هم تغییر کرد و شکم حاد طیف گسترده تری از بیماری ها را شامل گردید، اما اغلب اوقات علایم بالینی در شکم حاد مشابه یکدیگر و یافته های پاراکلینیکی نیز بهم شبیه بود.بحث اصلی این مقاله بیشتر در جهت مواردی است که فرد به علت بیماریی همراه علایم بالینی و آزمایشگاهیش؛ در اثر ضعف سیستم ایمنی تغییر کرده و لذا کار جراح را مشکل تر می کند و چون در این موارد خاص مانند چاقی مفرط، دیابت، بیماری های قلبی عروقی در نوزادان، کودکان، سالمندان، بیماران مبتلا به ایدز، بیماری های نقص ایمنی و سوء مصرف کنندگان نظیر سیگار و مشروبات الکلی، اپیوییدها و دیگر تغییر دهنده های خلقی عاطفی و رفتاری تشخیص دشوار بوده و احتیاج به توجه، دقت بیشتر و استفاده از پاراکلینیک و مشاوره سایر همکاران دارد.