ارزیابی کارایی شاخص های فاصله ای در برآورد الگوی پراکنش مکانی در توده های آمیخته جنگل ارسباران

نحوه پراکنش مکانی درختان یکی از مهم ترین ویژگی ساختاری توده جنگلی است که به عنوان شاخصی از مراحل توسعه، تنوع زیستی، ثبات اکولوژیکی، فرآیندهای رقابت و عملکرد کلی اکوسیستم های جنگلی محسوب می شود از این رو هرگونه تغییر در پراکنش مکانی درختان، نقش مهمی در اکوسیستم جنگل دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی کارایی شاخص های فاصله تا همسایه، ابرهارت، هاپکینز و جانسون-زایمر در برآورد پراکنش الگوی مکانی توده های طبیعی جنگلی در منطقه ارسباران بود. برای جمع آوری اطلاعات از عرصه، از روش فاصله ای نزدیکترین همسایه ها در 60 نقطه نمونه برداری استفاده شد. در هر نقطه قطر و ارتفاع درختان مرجع و سه درخت همسایه در نزدیکترین فاصله از درخت مرجع و فاصله و آزیموت بین آنها اندازه گیری و ثبت شد. شاخص فاصله همسایگی بین درختان نشان داد که میانگین فاصله های اندازه گیری شده 08/0 ± 2/4 متر بود و طبقه 4 تا 6 متر دارای بیشترین فراوانی در بین فواصل اندازه گیری شده بود. مقدار شاخص ابرهارت 08/1، شاخص هاپکینز 63/0 و شاخص پراکنش جانسون-زایمر 29/1 و در نهایت الگوی پراکنش درختان، یکنواخت نشان داده شد. آزمون های آماری در مطالعه حاضر الگوهای پیش بینی شده توسط این شاخص ها را در سطح% 95 تایید کردند. به دلیل اقدامات حفاظتی صورت گرفته در جنگل ارسباران، این منطقه می تواند نشان دهنده الگوی واقعی پراکنش گونه ها باشد بنابراین الگوی به دست آمده تا حدود زیادی قابل اطمینان خواهد بود به این ترتیب پیشنهاد می شود که نقشه الگوی پراکنش برای هرگونه درختی در منطقه تهیه شود، تا ضمن در اختیار قرار دادن نتایج مناسب تر و دقیق تری از ساختار توده و امکان تکمیل بانک اطلاعات اکولوژیکی منطقه، داده های با ارزشی در کمک به برنامه های مدیریتی منطقه فراهم شود.