تدوین مدل توسعه گردشگری حلال با رویکرد توسعه پایدار (مورد مطالعه :جزیره کیش)

به دلیل زیرساخت های تکنولوژیکی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده قرن بیست و یکم، پدیده گردشگری یک واقعیت اجتناب ناپذیر در رفتار و عمل انسان برای ارضای روح کنجکاوی او خواهد بود. سفر به دیگر نقاط جزو ملزومات زندگی قرن بیست و یکم شده است. در این میان گردشگری گاهی برای مسلمانان با امکانات کمتری صورت می گیرد و مشکلاتی در این زمینه برایشان وجود دارد. از این جهت محدودیت هایی به لحاظ خوراکی ها یا تفریحات برای گردشگران مسلمان به وجود می آید. اکثر گردشگران مسلمان، معمولا پیش از رزرو هتل و بلیت هواپیما، در رابطه با مقصد و امکانات آن بررسی و مطالعه ای دارند. به ویژه مسلمانان که لازم است برخی حدود و آداب را رعایت کنند. “گردشگری حلال” موضوعی است که دراین باره مطرح می شود. پژوهش حاضر با رویکرد تحقیق آمیخته انجام می گیرد و جامعه آماری موردنظر خبرگان فعال در عرصه گردشگری می باشند. تعداد نمونه آماری در مرحله کیفی جهت انجام مصاحبه 12 نفر تعیین کفایت می گردد و در مرحله کمی 107 نفر از فعالین و دست اندرکاران حوزه گردشگری کشور انتخاب می شوند. در بعد کیفی از رویکرد تحلیل تم و در بعد کمی بمنظور اعتبار سنجی مدل از روش دلفی و تحلیل عامل تاییدی استفاده می شود . در پایان پس از تعیین مقولات، طبقات کلی مدل توسعه گردشگری حلال در قالب 3 بخش الزامات توسعه گردشگری حلال، ادراک گردشگری و توسعه پایدار مورد شناسایی قرار می گیرند