پیش بینی نشانه های وسواس فکری و عملی براساس حساسیت اضطرابی، پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی نشانگان وسواس فکری -عملی بر اساس حساسیت اضطرابی، پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری روانشناختی در دانشجویان بود. روش این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه سمنان بود که از میان آن ها، 311 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس وسواس فکری-عملی (فوا و همکاران، 2002)، مقیاس تجدیدنظر شده حساسیت اضطرابی (رایس و پترسون، 1987)، نسخه دوم پرسشنامه پذیرش و عمل (بوند و همکاران، 2011) و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس (لوی باند و لوی باند، 1995) استفاده شد. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان داد که ابعاد حساسیت اضطرابی، انعطاف پذیری روانشناختی و ابعاد پریشانی روانشناختی با نشانگان وسواس فکری -عملی همبستگی معنادار دارند (01/0 P≤). نتایج رگرسیون حاکی از این بود که پریشانی روانشناختی، حساسیت اضطرابی و انعطاف پذیری روانشناختی به ترتیب 31 درصد،  35 درصد و 36 درصد از واریانس نشانگان وسواس فکری -عملی را تبیین کردند. این سه متغیر به طور همزمان با هم توانستند 37 درصد از واریانس نشانگان وسواس فکری -عملی را تبیین کنند. باتوجه به نقش مهم انعطاف پذیری روانشناختی، حساسیت اضطرابی و ابعاد پریشانی روانشناختی در پیش بینی نشانگان وسواس فکری -عملی در دانشجویان، طراحی مداخلات مبتنی بر بهبود این ویژگی ها به عنوان مبنایی برای ارتقای کیفیت زندگی این گروه از افراد پیشنهاد می شود.