تاثیر تمرینات استقامتی با دو شدت مختلف بر سطوح سرمی آدیپولین و برخی عوامل تنظیم کننده آن در مردان کم تحرک

آدیپولین، آدیپوکاین نوظهور ضدالتهابی و حساس گر انسولین است که در تعدیل عدم تحمل گلوکز و مقاومت به انسولین نقش دارد. از آنجا که فعالیت بدنی و ورزش نیز از مداخله های درمانی موثر و کم خطر در بهبود مقاومت به انسولین است، در مطالعه حاضر تاثیر تمرینات استقامتی در دو شدت مختلف بر سطوح آدیپولین و فورین سرم و شاخص مقاومت به انسولین در مردان کم تحرک بررسی شده است.

38 مرد 35-50 سال، کم تحرک و دارای اضافه وزن (شاخص توده بدنی>25 کیلوگرم بر مترمربع) به طور تصادفی به دو گروه تمرینی کم شدت (13 نفر)و شدید (12 نفر) و یک گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه شدت متوسط با شدت 50-70 درصد ضربان قلب بیشینه و در گروه شدید با شدت 70-90 درصد ضربان قلب بیشینه، 30-45 دقیقه در هر جلسه، 3 جلسه در هفته و به مدت 10 هفته روی نوار گردان دویدند. سطوح سرمی آدیپولین، فورین، انسولین و گلوکز ناشتا و شاخص های آنتروپومتری قبل و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شد. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون آنالیز واریانس یکطرفه در سطح معنا داری 05/0>p انجام گرفت.

تغییرات سطوح آدیپولین بین دو گروه تمرینی شدت متوسط و شدید تفاوتی معنا دار داشت. همچنین تغییرات وزن، شاخص توده بدن، درصد چربی بدن و نسبت محیط کمر به لگن نیز بین دو گروه تمرینی شدت متوسط و شدید با گروه کنترل تفاوتی معنا دار داشت.

به نظر می رسد که شدت تمرین استقامتی علاوه بر تاثیر بر شاخص های آنتروپومتری، عاملی موثر در تعیین تغییرات سطوح آدیپولین در مردان کم تحرک و دارای اضافه وزن است؛ با این حال، مطالعات بیشتر به منظور شناسایی سازوکار میانجی ضروری به نظر می رسد.