اثر تعلیق مکانیکی اندام تحتانی بر بیان ژن های TRAF6 و MuRF1 در عضله نعلی موش های صحرایی نر ویستار

به دلیل ابهامات موجود در زمینه فرایندهای رشد و حفظ عضلات اسکلتی به ویژه آتروفی ناشی از بی تحرکی، مطالعه حاضر، به منظور بررسی تاثیرات تعلیق مکانیکی اندام تحتانی بر بیان ژن های آتروژنیکی در عضله نعلی موش های صحرایی انجام گرفت.

بدین منظور 10 سر موش صحرایی نژاد ویستار در دو گروه تعلیق (5=n) و کنترل (5=n) قرار گرفتند و موش های صحرایی گروه تعلیق به مدت دو هفته در همین شرایط نگه داشته شدند. پس از 14 روز عضله نعلی آن ها استخراج گردید و بیان ژن های TRAf6 و MuRF1 به روش real-time-Pcr اندازه گیری شد.  

نتایج نشان داد که پس از 14 روز تعلیق اندام تحتانی وزن نسبی عضله نعلی به طور معنا داری کاهش یافته بود (009/0=P). به علاوه، بیان ژن TRAF6 (033/0=P) به طور معنا داری افزایش یافته بود، ولی افزایش MuRF1 به لحاظ آماری معنا دار نبود (061/0=P).  

با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که TRAF6 و عامل پایین دست آن، MuRF1 می توانند در تنظیم توده عضلانی در شرایط کاهش فعالیت عصبی عضلانی و تعلیق اندام ها درگیر باشند و به عنوان عامل منتخب مقابله با کاهش توده عضلانی در وضعیت هایی مانند بستری شدن ورزشکاران پس از آسیب های ورزشی یا کاهش بار اندام پس از آسیب دیدگی درنظر گرفته شوند.