ارزیابی تاثیر شکل هندسی پایه پل روی عمق آبشستگی با استفاده از الگوریتم پشتیبان بردار ماشین

پیش بینی عمق آبشستگی موضعی به عنوان پدیده ای پویا و غیرخطی با استفاده از روش هایی با توانایی پیش بینی مناسب همواره مورد توجه پژوهشگران بوده اند. از عوامل موثر در اندازه حفره آبشستگی، شکل هندسی پایه های پل است. در این پژوهش با استفاده از الگوریتم پشتیبان بردار ماشین و بر مبنای 395 داده صحرایی سازمان زمین شناسی آمریکا و فروهلیچ (1988) در قالب دو سناریو، مقدار عمق آبشستگی سه پایه پل استوانه ای، نوک تیز و مستطیلی بر اساس ترکیب های مختلف پارامترهای بی بعد: زاویه حمله آب (α)، عدد فرود (Fr)، نسبت طول به عرض پایه (b / L) (و نسبت قطر متوسط ذرات رسوبی به عرض پایه (b / 50 D) پیش بینی شدند. نتایج پژوهش ضمن تایید عملکرد قابل قبول الگوریتم SVM برای همه پایه ها در هر دو سناریو نشان داد در سناریوی اول و دوم بهینه ترین عملکرد مربوط به پایه مستطیلی به ترتیب با ضریب همبستگی 0/8702 و 0/8838 و مقدار بیشینه Ds(DDR) با مقادیر 0/854 و 1/229 در فرایند تست الگوریتم بودند. همچنین تاثیر مثبت افزایش تعداد داده ها روی عملکرد الگوریتم SVM با افزایش شاخص های ارزیابی تایید شد. مقایسه نتایج نشان داد الگوریتم SVM مقادیر آبشستگی را بیشتر از مقدار مشاهداتی با خطای مطلق بین 11 تا 35 درصد برآورد کرده است.