بررسی کفایت مخازن نگهداشت رواناب برای آبیاری فضای سبز حوضه آبریز آب و برق و ارائه جانمایی مناسب طرح های توسعه

رشد سریع جمعیت، توسعه و گسترش حریم شهرها، صنعتی شدن جوامع و گسترش سطوح آسفالتی، سطح مناطق غیرقابل نفوذ در شهرها را افزایش داده و موجب افزایش حجم و سرعت انتقال رواناب حاصل از بارش گردیده است. هدف از این تحقیق، شبیه‌سازی نحوه عملکرد سیستم زهکشی کانال‌های اصلی، استفاده از مخازن ذخیره‌ رواناب جهت نگهداشت سیلاب، بررسی تاثیر این مخازن بر کاهش دبی اوج سیلاب و جانمایی مخازن طرح توسعه با توجه به نیاز آبی در حوضه آبریز شهری آب و برق منطقه 9 شهرداری مشهد است. این حوضه در سه حالت بدون مخازن نگهداشت، استفاده از مخازن نگهداشت (در شرایط موجود) و استفاده از مخازن پیشنهادی (در شرایط توسعه) شبیه‌سازی شده است. نتایج نشان می‌دهد که در شرایط بدون مخازن، دبی و حجم رواناب خروجی از حوضه به ترتیب 6.55 مترمکعب بر ثانیه و 17531 مترمکعب است. در سناریوی استفاده از مخازن موجود، حجم کلی رواناب درحدود 16298 مترمکعب است که نسبت به حالت بدون مخازن به مقدار 1233 مترمکعب یا 7% کاهش پیدا کرده است. با جانمایی مخازن پیشنهادی، مقدار رواناب خروجی 14900 مترمکعب گردید که مقدار 1398 مترمکعب یا 9% نسبت به سناریوی با مخازن موجود و 15% نسبت به حالت بدون مخزن کاهش پیدا کرده است.