مقایسه روش های واسنجی میانگین گیری بایزی و وایازش لجستیک برای پیش بینی احتمالاتی بارش روی ایران

در این پژوهش، نتایج حاصل از اجرای یک سامانه پیش‌بینی همادی با استفاده از هشت پیکربندی مختلف مدل WRF برای تولید پیش‌بینی‌های احتمالاتی بارش روی ایران ارایه می‌شود. برای شرایط مرزی و اولیه مدل‌ها از داده‌های سامانه پیش‌بینی جهانی موسوم به GFS با تفکیک افقی 0/5 درجه استفاده شد. روش‌های میانگین‌گیری بایزی (BMA) و وایازش لجستیک برای واسنجی پیش‌بینی‌های احتمالاتی بارش 24، 48 و 72 ساعته در پاییز و زمستان 2016-2015 اعمال شد. داده‌ها شامل دو دوره آموزش و ارزیابی بود. پیش‌بینی احتمالاتی بارش تجمعی 24 ساعته با استفاده از نمودارهای اطمینان‌پذیری و ROC، امتیاز RPS و امتیازهای مهارتی RPSS و RSS در آستانه‌های 0/1، 2/5، 5، 10، 15 و 25 میلی‌متر ارزیابی شد. نتایج نشان داد که پیش‌بینی احتمالاتی سامانه همادی به روش BMA اعتماد‌پذیرتر و تفکیک‌پذیرتر از روش وایازش لجستیک بود؛ به‌گونه‌ای که در روش BMA پس از واسنجی، نمودار اطمینان‌سنجی و نمودار ROC بهبود قابل توجهی داشت. نتایج حاصل از درستی‌سنجی نشان می‌دهد که پس از واسنجی، امتیاز RPS در روش BMA برای پیش‌بینی‌های 24، 48 و 72 ساعته به‌ترتیب 45، 40 و 38 درصد و در روش وایازش لجستیک به‌ترتیب 40، 36 و 34 درصد نسبت به پیش‌بینی خام کاهش یافت. به‌طورکلی نتایج نشان داد که استفاده از روش BMA برای واسنجیده کردن برونداد خام سامانه همادی برای پیش‌بینی‌های بارش با وجود هزینه‌های کم محاسباتی، نسبت به روش‌ وایازش لجستیک برتری جزیی و نسبت به پیش‌بینی خام نتایج را به‌طور قابل ملاحظه‌ای بهبود داده و استفاده از آن در پیش‌بینی‌های عملیاتی توصیه می‌شود.