رابطه دین داری و تاب آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان

جنگ معمولا پیامدهای گسترده فردی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارد که تاثیر بسیاری بر مشکلات جسمی و روانی می‌گذارد. ازاین‌رو، هدف از این پژوهش تعیین رابطه دین‌داری و تاب‌آوری با بهزیستی روانی در همسران جانبازان شهر کرج بود.

روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری 3750 نفر از همسران جانبازان شهر کرج بود که از میان آنان نمونه‌ای به تعداد 249 نفر در سال 1398 با توجه به فرمول کوکران به‌روش دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه دین‌داری سراج‌زاده و همکاران، پرسش‌نامه تاب‌آوری کونور و دیویدسون و پرسش‌نامه بهزیستی روان‌شناختی ریف بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از آزمون آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به‌روش گام‌به‌گام استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها:

یافته‌ها نشان می‌دهد بین مولفه‌های دین‌داری با بهزیستی روانی رابطه مثبت و معنی‌داری در مقدار 01/0 وجود داشت. همچنین از بین پنج مولفه مربوط به تاب‌آوری، تنها بین سه مولفه تاثیرات معنوی، تحمل عاطفه منفی و پذیرش مثبت با بهزیستی روانی رابطه خطی معنا‌داری وجود داشت و متغیرهای شایستگی فردی و کنترل، در تبیین بهزیستی روانی همسران جانبازان نقشی نداشتند.

نتیجه‌گیری:

با توجه به اینکه متغیرهای دین‌داری و تاب‌آوری پیش‌بینی‌کننده‌های معناداری برای بهزیستی روانی هستند، می‌توان با ایجاد ظرفیت‌هایی در موقعیت‌های آموزشی، بهزیستی روانی همسران جانبازان را ارتقا بخشید.