تحلیل کمی معیارهای انتخاب مکان دستگاه های خودپرداز به منظور ارزیابی بهره وری عملیاتی بانک ها

مشتریان به همه تسهیلات خدماتی از قبیل فروشگاه های بزرگ، دستگاه های خودپرداز، پمپ بنزین و غیره نیازمندند و استفاده از این تسهیلات به صورت روزمره و جزء عادات آنها محسوب می گردد. به اعتقاد برخی پژوهشگران در هنگام انتخاب مکان برای این تسهیلات، هدف باید حداکثر پوشش جمعیت درون شبکه باشد. هدف آغازین این پژوهش، شناسایی عوامل موثر برای انتخاب مکان مناسب برای دستگاه های خودپرداز از طریق بازبینی پژوهش های موجود در حوزه بانکداری و مصاحبه باخبرگان این حوزه می باشد. همچنین در رویکرد پیشنهاد شده این پژوهش بعد از تعیین عوامل بالقوه جهت استقرار این دستگاه ها، مهمترین عوامل موثر برای تعیین مکان دستگاه های خودپرداز از طریق مدلسازی ریاضی مورد اولویت بندی قرار می گیرد. در این پژوهش 15 عامل برای تعیین مکان برای دستگاه های خودپرداز بر اساس پیشینه پژوهش و در نهایت بر اساس نظر کارشناسان به چهار گروه عوامل پوششی، عوامل اقتصادی، عوامل رقابتی، عوامل سرمایه گذاری- قانونی دسته بندی شد. همچنین براساس      وزن های بدست آمده از مدلسازی ریاضی، عوامل پوششی با وزن 0/43 در رتبه اول و به عنوان مهمترین عامل شناسایی گردید. همچنین عوامل اقتصادی با وزن0/23 در رتبه دوم و عوامل رقابتی با وزن0/19 در رتبه سوم و عوامل سرمایه گذاری- قانونی با وزن 0/13 در رتبه چهارم قرار گرفت. همچنین نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که هرکدام از عوامل چهارگانه تعیین شده، می تواند اثرات متفاوتی بر روی تصمیم گیرندگان داشته باشد. از این رو به منظور اثربخشی بیشتر، مدیران بانک ها باید متناسب با هر عامل، تصمیمات متفاوتی اتخاذ نمایند.