تبیین مدلی برای روش طراحی معماری متاثر از مفهوم فراداستان *

امروزه شیوه اندیشه بیشتر معماران درمورد فرایند طراحی روشی عمومی و رایج است که هرقدر هم باارزش و سازنده باشد، بیانگر کاهش اندیشه معماری است. برای فراتر رفتن از شیوه های متعارف طراحی معماری، با توجه به وجوه مشترک دو حوزه روایت و معماری، می توان از شگرد روایت برای خلاقیت در روش طراحی معماری بهره جست. هدف این پژوهش دگرگونی این شیوه متعارف در طراحی معماری و پیشنهاد شیوه نگاه نو به مسئله های معماری براساس مفاهیم فراداستان است. سپس با قیاس ساختار و فنون روایت و معماری، نشان داده شده که بسیاری از معماری های دوره پسا نوگرایی (پست مدرنیسم) با ساختار روایات فراداستانی همخوانی دارد و می توان با این قیاس به خوانش نویی در معماری دست یافت. این پژوهش با رویکرد کیفی، به شیوه مطالعه تطبیقی و راهبرد پژوهشی تحلیل محتوای کیفی انجام شده است. در این جستار، تلاش شده است به بررسی مفاهیم فراداستان و رابطه داستان و روایت فضایی معماری پرداخته شود و با مطالعه انواع ساختارهای روایت در فراداستان و هم سنجی این دو حوزه، به شیوه نو در ایده پردازی در طراحی معماری دست یافت. بررسی های پژوهش نشان داد پیوندی دوسویه بین معماری و روایت وجود دارد؛ بدین گونه که ساختار داستان های پسانوگرا که روایت های موازی و تعاملی در درون آن ها دیده می شود، با ساختار روش طراحی معماری مطابقت دارد و به گونه ای می توان از مدل نهایی ارایه شده به عنوان ماتریس جایگشت در یافتن کانسپت های معماری بهره برد.