طراحی الگوی تصویرپردازی مبتنی بر آیات و روایات از مهدویت

نوشتن از موعود امم یکی از سختترین قلم زدن هاست، زیرا که تصویرسازی از آن منجی ای که قرار است نه فقط میان گروه، دسته، نژاد، قاره و یا فرهنگ و زبانی خاص بلکه میان عالمیان قسط و عدل را برقرار سازد و علم را به کمال رساند؛ در این بازار پرحقه ی تصویرسازی از پلیدی ها و زشتی ها به نام درستی و زیبایی، امری است بس دشوار! از سویی مراقبت از ساحت قدسی اش و از سوی دیگر رساندن آنچه که به بهترین شکل معرف شخصیت موعود با تمام ویژگی هایش باشد، می طلبد که با وسواسی زیاد در این عرصه قدم نهیم. در دوره ای که دکان داران در قالب نام مهدویت در پس کلام و ظاهر زیبا، اصل دین و دیانت را در حراجی سیاست به فروش می گذارند و همه چیز بوی ریا و ناخالصی گرفته و عالم نمایان پرسروصدا تصویر زیبای مهدویت را به زشتی کردار گروه و دسته ی خویش پیوند می زنند و زشتی آخرالزمانی دیگران را با چهره ای مشابه با چوب حراج زدن به آموزه های زیبای مهدویت پاسخ می دهند؛ کشف روش صحیح تصویرپردازی از امام عصر ارواحنافداه نه تنها یک ضرورت، که یک امر حیاتی است که آینده ما و نسل مان را رقم می زند. لذا این پژوهش ضمن تحلیل گفتمان آثار برجسته مهدوی شیعیان اثنی عشری در سطح رسانه های شیعیان جهان ، معرفی شده از سوی مصاحبه شوندگان، و تحلیل گفتمان آنها تمرکز خویش را بر تحلیل موضوعی (تم) آیات و روایات مهدوی گذارده و با رجوع به خبرگان مهدوی و عرضه نتایج به ایشان و تلفیق مجدد مفاهیم، به تحلیل تم و ارایه راهکارهای تصویرپردازی مطلوب از امام زمان عجل الله تعالی فرجه در رسانه ها مبتنی بر آیات و روایات پرداخته است.