میان بارهای سیال، کانی شناسی و شیمی کانی ها در کانسار پورفیری-اپی ترمال ساری گونی، استان کردستان

کانسار طلای اپی ترمال ساری گونی (داشکسن) در شمال خاور شهرستان قروه و میزبان سنگ های آتشفشانی میوسن میانی قرار دارد. این کانسار بین کمان ماگمایی ارومیه-دختر و پهنه دگرگونی سنندج-سیرجان واقع شده است. کانی سازی به صورت رگه ای و برشی و به ترتیب شامل پنج مرحله: 1) رگه-رگچه های کوارتز-سولفید-مگنتیت، 2) رگه های برشی کوارتز-تورمالین، 3 و 4) رگه های اپی ترمال کوارتز-پیریت-استیبنیت-سولفید آرسنیک و 5) رگه های کوارتز-کلسیت-پیریت-گالن-اسفالریت-تتراهدریت است. شیمی تورمالین ها نشان می دهد که این کانی ها دارای منشا گرمابی بوده و از نوع دراویت هستند. مرحله اول کانه زایی در بازه دمایی 320 تا 380 درجه سانتی گراد و شوری 35 تا 45 درصد وزنی معادل نمک طعام تشکیل شده است. رگه های کوارتز-تورمالین برشی در یک بازه دمایی 203 تا 398 درجه سانتی گراد و شوری 43/31 تا 01/45 درصد وزنی معادل نمک طعام تشکیل شده اند. رگه های مرحله سوم و پنجم به ترتیب در یک بازه دمایی 200 تا 339 و 165 تا 230 درجه سانتی گراد و شوری 70/1 تا 74/11 و 1 تا 20/7 درصد وزنی معادل نمک طعام تشکیل شده اند. نتایج شیمی کانی های سولفیدی نشان می دهد که در اثر کاهش دما و فشار طی اختلاط با سیالات جوی و رقیق شدگی، تغییرات شیمی سیال به طور سریع رخ داده و هم زمان با جانشینی های آرسنیک-آنتیموان در کانی های سولفید آرسنیک (رالگار و اورپیمنت)-استیبنیت، جانشینی طلا با آهن در پیریت نیز رخ داده و طلا در این رگه ها به صورت محلول جامد و انکلوزیون های ریز در  سوتی پیریت (پیریت دوده ای) تشکیل شده است.