رویکرد سیستم های تقاضا در ارائه تابع تقاضای بیمه عمر ایران

بیمه عمر یکی از ابزار های مدیریت ریسک است که تاثیر مثبتی بر کاهش ریسک مالی افراد داشته و پوششی در مقابل ضرر و زیان ها در کوتاه مدت و بلندمدت محسوب می شود. بیمه عمر مانند نوعی سرمایه گذاری بلندمدت عمل می کند و آثار مستقیمی بر رشد اقتصادی کشور ها می گذارد.

هدف این مطالعه، بررسی سیستم های تقاضا و ارایه تابع تقاضای بیمه عمر در ایران بود که بتوان به ارزیابی تحلیلی عوامل موثر بر تقاضای بیمه عمر در دوره زمانی 1384 تا  1397 با استفاده از نرم افزار Eviews 10 پرداخت. شاخص های منتخب مورد استفاده در تابع تقاضای بیمه عمر ایران، ضریب نفوذ بیمه عمر، متغیر های درآمد، توسعه مالی، نرخ بهره واقعی، نرخ تورم، نرخ وابستگی، آموزش و امید به زندگی بودند که عوامل موثر بر تقاضای بیمه عمر ایران را در دوره زمانی مورد بررسی، نشان دادند.

یافته های حاصل از برآورد تابع تقاضای بیمه عمر، نشان می دهد که شاخص های اقتصادی، نرخ وابستگی و بارتکفل، از مهم ترین عوامل اقبال پایین ایرانیان به بیمه عمر بودند. همچنین متغیر های درآمد سرانه، امید به زندگی، نرخ وابستگی، آموزش و توسعه مالی بر تقاضای بیمه عمر ایران، تاثیر مثبت و نرخ تورم و نرخ بهره تاثیر منفی داشت. همچنین متغیر های درآمد سرانه، نرخ تورم و نرخ وابستگی به ترتیب، بیشترین اثرگذاری را بر تابع تقاضای بیمه عمر ایران داشتند.

شاخص های اقتصادی از اثرگذارترین عوامل تابع تقاضای بیمه عمر در کشور ایران بود.