تاثیر سابقه فعالیت ورزشی بر پاسخ هموگلوبین، فریتین سرم و شمارش گلبول های قرمز خون متعاقب یک جلسه فعالیت ورزشی طناب زنی شدید

فعالیت طناب زنی باعث بهبود آمادگی قلبی- تنفسی و جسمانی افراد شده و شاید با شدت بالا به علت ضربات مکرر پا، باعث تغییر برخی شاخص های هماتولوژیکی و همولیز ورزشی شود. هدف پژوهش، بررسی تاثیر سابقه فعالیت ورزشی بر هموگلوبین، فریتین و گلبول های قرمز خون متعاقب یک جلسه طناب زنی شدید بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 10 مرد ورزشکار استقامتی(34/2 ± 80/20 سال؛ وزن 02/3 ± 30/68 کیلوگرم و درصد چربی بدن 02/2 ± 10/10 درصد) و 10 مرد غیر ورزشکار(71/1 ± 50/21 سال؛ وزن 58/6 ± 40/74 کیلوگرم و درصد چربی بدن 85/2 ± 80/19 درصد) از افراد داوطلب به صورت تصادفی انتخاب شدند. فعالیت ورزشی به صورت یک جلسه طناب زنی شامل 10 دقیقه با 55% ضربان قلب هدف و سپس 30 دقیقه با 85% بود. اندازه گیری قبل و بعد هموگلوبین، درصد هماتوکریت، فریتین سرم و شمارش گلبول قرمز خون انجام شد. از آزمون های t ، آمار توصیفی و 20 SPSS  برای تحلیل استفاده شد.

یافته ها نشان داد فقط در مردان غیر ورزشکار، افزایش میزان هموگلوبین به gr/dL 614/0 ± 78/14 (001/0 p<) و درصد هماتوکریت به870/1 ± 25/44 (003/0 p=) و شمارش گلبول های قرمز خون به 249/0 ± 26/5 (005/0 p=) در مردان غیر ورزشکار معنا دار بود. مقادیر فریتین دو گروه تغییر معناداری نکرد.

به نظر می رسد تفاوت پاسخ دو گروه به یک جلسه طناب زنی شدید، مربوط به سازگاری های قبلی ورزشکاران استقامتی با فعالیت ورزشی باشد. احتمال می رود کاربرد فعالیت طناب زنی با این شدت، انتخاب مناسب برای افراد با سبک زندگی فعال باشد.