ایران بین «غر شماری» و «همه شمولی از بالا»: جدال برای به رسمیت شناخته شدن و مشارکت در فرایند همه شمولی از پایین

این نوشته در گام نخست خود سعی کرده است، به ساخت گشایی غرشماری، مفهومی آشنا در فرهنگ سرزمین مان ایران، بپردازد تا از طریق آن نشان دهد که اگر وجه مستور و پنهان این مفهوم دیده شود، برجسته گردد و امکانات رهایی بخش آن آزاد شود، می تواند از مفهومی سلبی و ناظر بر «بیرون بودن از شمار آدمی» به مفهومی ایجابی و ناظر بر مشارکت کننده ای فعال در «فرایند همه شمولی از پایین» تغییر مکان دهد و در برابر «ادعای همه شمولی از بالا با محوریت اروپا» قرار گیرد و سهمی راستین در ساختن تمدن انسانی ایفا کند. از این رو نوشته سعی کرده است وجه مغفول غرشماری را در برابر وجه پیدای این مفهوم قرار دهد و از دعوت برای مبارزه برای به رسمیت شناخته شدن سخن بگوید. با وام گرفتن مفهوم دشوار «در راه» دریدا در کتاب اشرار: دو رساله درباره عقل و به کار گرفتن آن در متن و زمینه ای کاملا متفاوت مقاله بحث کرده است که غرشماری توسط منطقی خود ایمن حفظ می شود. گرچه درست است که غرشماری همواره توسط منطق خودش از درون تهدید می شود، ولی واجد ذخایری است که می تواند از خود در مقابل تهدیدات دفاع کند و چون چنین است همواره می تواند بماند، بپوید و در راه باشد.این راه «در راه»، راهی که نه با پذیرش ادعای همه شمولی از بالا به غرشماری تن در می دهد و نه با پذیرش غرشماری، خود را از تحولات جهانی برکنار نگاه می دارد، راه همه شمولی از پایین خوانده شده است.