اثربخشی بازی درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مشکلات رفتاری دانش آموزان کم توان ذهنی

این پژوهش به‌منظور بررسی اثربخشی برنامه بازی‌درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مشکلات رفتاری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی در شهر اصفهان انجام شد. پژوهش حاضر، یک مطالعه ‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه شاهد بود. در این پژوهش 22 دانش‌آموز کم‌توانی ذهنی 7 تا 11 ساله شرکت داشتند. آزمودنی‌ها با روش نمونه‌گیری در دسترس از مدرسه شهیدان نوری اصفهان انتخاب شدند. آنها به دو گروه 11 نفری آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش، برنامه آموزشی بازی‌درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری را در 7 جلسه (هر جلسه 40 دقیقه) دریافت کردند، در حالی‌ که به گروه شاهد این آموزش ارایه نشد. ابزار استفاده‌ شده در این پژوهش پرسشنامه مشکلات رفتاری راتر بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس در نسخه 23 نرم‌ افزار بسته آماری در علوم اجتماعی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی بازی‌درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری اثر مثبت و معناداری بر مشکلات رفتاری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی داشت (001/0P<). بر اساس مجذور اتا می‌توان عنوان کرد 69 درصد تغییرات مشکلات رفتاری به علت اثر مشارکت آزمودنی‌ها در برنامه آموزشی بازی‌درمانی گروهی است. با توجه به این که بازی‌درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری با نتایج مثبت و موثری همراه بود و باعث کاهش مشکلات رفتاری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی شد. بنابراین برنامه‌ریزی برای اجرای این برنامه آموزشی اهمیت ویژه‌ای دارد.